190
BI} HET AFSCHEID VAN PROF. R. ROELOFS
Op 31 augustus van dit jaar verliet professor Roelofs
onze onderafdeling.
Voor zover je als student de kans kreeg hem te door
gronden, immers je kende hem hoofdzakelijk als de correcte
gentleman" achter de lessenaar die je een arbeidsintensief
doch glashelder college voorschotelde, kon je merken dat
hij een wetenschapsman in hart en nieren was, altijd te
vinden op congressen en op bijeenkomsten waar hij
contacten had met de zware jongens" van de geodesie,
waar hij trouwens zelf ook toe behoorde.
Een beroemd wetenschapsman, die echter niet in een
ivoren toren zetelde. Als Snellius iets wilde organiseren
stond hij altijd met raad en daad terzijde. De excursie
naar Parijs (april 1970) had mede door hem een voortref
felijk programma. Dat de reis niet doorging was dan ook
bepaald niet aan hem te wijten. Lustrumboek- en lustrum
commissie konden altijd bij hem terecht, hij was voor
een ieder de man die bezweek onder de contacten met
binnen- en buitenlandse wetenschapslieden, de man die
van alles afwist en die bereid was naast alle adviezen die
hij gaf ook, als gezegd, tot daden overging. Toen de lus
trumcommissie 1970 de mariene geodesie informatiedag
voorbereidde en eens bij professor Roelofs te rade ging,
was het dagprogramma al snel op poten gezet en in ge
sprekken later in het jaar bleek dat hij intussen reeds
verschillende nog uit te nodigen sprekers aan de telefoon
had gehad of op congressen had gesproken en deze
wetenschapschapsmensen al bereid had gevonden op
deze lustrumdag het spreekgestoelte te bestijgen. Zo was
de zaak bijkans in kannen en kruiken.
Er zijn tal van feiten waarin de rol van professor Roelofs
een onschatbare waarde gehad heeft. Op deze manier
heeft hij zijn erelidmaatschap van Snellius op voorbeeldige
wijze vervuld.
