69
Vele factoren spelen hier een rol zoals de getijden, ver
oorzaakt door de aantrekkingskracht van zon en maan
wind en luchtdruk; temperatuur en zoutgehalte van
het water.
Indien de waterdiepte niet te groot is, wordt gebruik ge
maakt van zelfregistrerende bodempeilschalen. Er bestaan
rekenkundige methoden om uit twee- ol vier-weekse
waarnemingsseries het gemiddeld zeeniveau af te leiden.
In het geval van hg. 2 zal bovendien zo goed mogelijk
gecombineerd worden met peilschalen aan de wal.
Toekomst van de Mariene Geodesie
Een primair netwerk van geodetische punten over de
zeeën en oceanen is stellig een der meest urgente taken
van de Mariene Geodesie.
In november 1968 werd door het Batelle Memorial Institute
voor het eerst zo'n marien geodetisch punt opgezet en
aan het landnet vastgemeten (fig. 5). De afstand tot het
land was ongeveer 250 km en de waterdiepte ter plaatse
ongeveer 2000 meter.
Het punt is het middelpunt van een gelijkzijdige driehoek
die gevormd wordt door drie akoestische transponders
op de zeebodem.
De trilateratie werd uitgevoerd m.b.v. elektronische
afstandmeting, volgens de methode van line-crossing",
met een vliegtuig tussen een zendstation aan de wal en
een aan boord van een schip.
Het schip bepaalde zijn, relatieve, positie t.o.v. de trans
ponders. Na een uitgebreide vereffening van de elektro
nische en akoestische metingen was de standaardaf
wijking van de positie ongeveer 20 meter. Met meerdere
schepen zou op deze wijze een trilateratienet opgebouwd
kunnen worden. In principe zouden deze punten ook in het
satelliettriangulatie netwerk ingemeten kunnen worden.
Een andere taak voor de Mariene Geodesie is het be
palen van het gemiddeld zeeniveau, of wel de geoïde.
Als eerste poging daartoe zal, vermoedelijk in 1972, de
geodetische satelliet GEOS-C in een polaire baan om de
aarde gebracht worden. Deze satelliet wordt uitgerust
met een radar-hoogtemeter, waarmee een nauwkeurig-
