Witt was de instelling van de commissie Grootschalige Basis Kaart.
Deze commissie G.B.K. kwam in 1974 met een aanbeveling tot rea
lisering van een stelsel aaneensluitende basiskaarten voor het gehe
le land; een in te stellen centrale kaarteringsraad zou bij de produk-
tie een rol gaan spelen en het kadaster zou een centrale rol spelen
bij het geheel. Het bezwaar van de leidingbeheerders tegen deze
aanpak, met alle waardering voor de gedemonstreerde voortvarend
heid van de commissie G.B.K., is, dat zo'n basiskaart pas dienst
baar kan zijn aan de beoogde ordening op het terrein van de leidin
genregistratie, wanneer een gezamenlijk systeem van leidingenre
gistratie van de nutsbedrijven vast staat. Is dat er niet, dan is de
G.B.K. niet meer dan een toevoeging aan het vele reeds verkrijg
bare uitgangsmateriaal voor de ongecoördineerde ondergronden die
de nutsbedrijven thans hanteren.
Behalve van de initiatieven van de geodeten kan melding worden ge
maakt van belangrijke activiteiten op dit terrein van de Stichting
tot Ontwikkeling van Automatisering bij de Gemeenten. Deze SOAG
is in 1968 in het leven geroepen door de Vereniging van Nederland
se Gemeenten met de opdracht de ontwikkeling van automatisering
bij de gemeenten te bundelen en ze daardoor ook te stimuleren.
De SOAG ontwikkelt verschillende informatiesystemen waarvan het
vastgoed-systeem, met name topografie en leidingen, vrij ver is
uitgewerkt. Uitgangspunt is het vastleggen in digitale vorm van vol
doende punten van de topografie en van de leidingen in coördinaten
in een databank, van waaruit dan met tekenautomaten een grafi
sche weergave tot stand kan worden gebracht. De SOAG heeft een
tiental automatiseringscentra, verspreid over het land, elk wer
kend voor een gebied met 1,3 miljoen inwoners. Deze centra moe
ten bijvoorbeeld ook voor de aangesloten gemeenten een bevolkings
systeem beschikbaar hebben, een incasso-systeem, etc.
Hoewel een totale automatisering van leidingenregistratie een erg
grote stap lijkt en de kosten ervan erg hoog zijn. is het, gezien de
enorme hoeveelheid te verwerken en te muteren informatie, wel
voor de hand liggend aan automatisering te denken. Van de 400.000
km leiding zullen waarschijnlijk meer dan 20 miljoen maatgegevens,
gerelateerd aan vaste, benoemde punten, nodig zijn. De nutsbedrij-
van zijn van mening dat een grondige analyse van de informatiebe
hoefte en de presentatie ervan vooraf moet gaan aan een systeem
ontwerp.
In het voorafgaande zijn de leidingbeheerders alleen maar als cri
tici van door anderen ontwikkelde ideeën genoemd. Zij zijn ook
anders begonnen dan de geodeten en de SOAG, namelijk regionaal
in pogingen om dubbel werk aan de basis te voorkomen en de ver-
105