Indien bij de metallurgische bewerking 10$ van alle metalen ver
loren gaat dan is de jaaropbrengst:
Mn 225.000 ton a fl. 200/mt 45 miljoen
Ni 11.250 ton a fl. 11.000/mt 124 miljoen
Cu 9.000 ton a fl. 3.200/mt 29 miljoen
Co 2.250 ton a fl. 21.000/mt 47 miljoen
fl. 245 miljoen
De opbrengst is dus fl. 24 5 per ton droge knollen.
Hoe groot de productiekosten zijn (inclusief rente, afschrijving,
royalties, belasting, enz.) is onbekend, niaar Deepsea Ventures
geeft op. dat het geïnvesteerde kapitaal in 3 jaar kan zijn terug
verdiend.
Waarom er dan niet onmiddellijk aan begonnen wordt?
Er zijn nog wat onzekerheden:
1. omtrent de rechten ter zee;
2. omtrent de technologie.
Deze risico's maken het voor de grote firma?s onaantrekkelijk
een dergelijke onderneming te starten. Het vereiste kapitaal van
600-800 miljoen gulden is te groot om door één enkele firma ge
fourneerd te worden.
De landvoorraden van genoemde elementen zijn nog groot genoeg,
zodat schaarste hier ook geen motief is.
De ontginning van de diepzeeknollen maakt pas een kans als de
metalen tegen een lagere prijs als op het land daar uit gewonnen
kunnen worden.
Voor degenen, die zich in dit probleem wensen te verdiepen, vol
gen hier nog enkele technische gegevens:
Stel dat het vangapparaat 10 m breed is; de knollendichtheid is
10 kg/m2 en daarvan wordt gemiddeld 50$ gevangen; dit cijfer
wordt door de geodeet beinvloed.
Per jaar moet met 65 dagen downtime rekening gehouden worden;
om 1 miljoen ton droge knollen te produceren moeten 1 mil
joen ton natte knollen omhoog gebracht worden, dat is 5000 ton per
dag ofwel 210 ton per uur.
Het vangapparaat moet zich dan met een snelheid van 4,2 km/u,
over de bodem bewegen.
De verticale snelheid van de knollen in de airlift ligt in de buurt
van 1,5 m/s., d.w.z. dat zij circa 1 uur nodig hebben voor hun
reis naar de oppervlakte.
De daalsnelheid van een knol van 5 cm grootte is 1,2 - 1,5 m/s.,
dat wil zeggen dat het water, dat voor het transport van de knollen
214
