KANAALWEG 4
H. C. van der Hoek
Dit artikel is opgedragen aan de
nagedachtenis van Prof.Dr. Ch.M.
Schots (1849-1897), omdat het
vooral aan zijn inzicht en doorzet
tingsvermogen te danken is dal de
geodeten gedurende tachtig jaren
hun laak konden verrichten in een
goed gebouw.
Deze bijdrage aan het Lustrumboek schrijven we in het voorjaar
van 1975, kort voor het tijdstip waarop de onderafdeling geodesie
verhuist naar haar nieuwe gebouw aan de Thijsseweg. Wanneer de
lezers van het Lustrumboek het verhaal gedrukt onder ogen krij
gen zal het november 1975 zijn. Tegen die tijd zullen de geodeten
stellig al in staat zijn om een inventarisatie te maken van datgene
wat zij met het verlaten van hun oude vertrouwde geodesiegebouw
verloren en wat zij er bij wonnen.
Eén ding staat echter nu reeds vast. Hoe mooi, ruim en licht het
nieuwe geodesiegebouw ook moge zijn, vooral de ouderen zullen
hun sfeervolle gebouw aan de Kanaalweg, waarin de geodetische
opleiding precies tachtig jaar gehuisvest was, niet snel vergeten.
Dit opstel heeft slechts tot doel bij de herinnering behulpzaam te
zijn. Het is geen volledige geschiedschrijving, noch over het ge
bouw noch over de opleiding. Volledigheid zou het schrijven van
een dik boek vereisen. Uit de bijna oneindige reeks van gebeurte
nissen hebben we er slechts enkele kunnen kiezen. We zijn bij on
ze naspeuringen bovendien veel gebeurtenissen tegengekomen die,
hoe interessant op zichzelf ook, zich niet lenen voor publicatie.
Wij zijn er dan ook van overtuigd dat onze beschrijving gebrekkig
is. Toch hopen we erin geslaagd te zijn, iets van het oude gebouw
in woord en beeld te hebben vastgelegd in een verhaal, dat gele
zen en herlezen kan worden, telkens als de geodeten daar om nos
talgische redenen behoefte aan zouden hebben.
Op 15 mei 1975, een dag midden in de verhuisdrukte, was het pre-
237
