ner van Delft, die als veertienjarige jongen bij de bouw van het geodesiegebouw betrokken was geweest (als hulp van zijn vader, die metselaar-stucadoor was) vertelde ons eens, dat de Delftse bevolking er een zondagmiddaguitstapje van maakte door via de Rotterdammerpoortbrug langs het Kanaal te wandelen en na het nieuwe geodêsiegebouw (de Delftenaren legden van begin af aan, hardnekkig de klemtoon op de derde lettergreep) met de sterre- wacht bewonderd te hebben, nog een poosje vertoefden in De Prins1, een uitspanning op de plaats waar nu de woonhuizen tus sen de Botaniestraat en de Oostpoortbrug staan. Ook vertelde de ze man ons van de strengheid waarmee de Rijksopzichters tijdens de bouw optraden. Zij zagen absoluut niets door de vingers en lie ten onverbiddelijk alles weer afbreken dat in hun ogen ondeugde lijk gemaakt was. Het gebouw aan de Kanaalweg is het gebouw van Schols. Het is daarom diep tragisch, dat deze man slechts anderhalf jaar in het laboratorium heeft mogen werken. De gezondheid van professor Schols liet reeds lang te wensen over. Reeds in 1891 als de Rijks commissie gehuisvest wordt in het voormalige postkantoor vraagt Schols toestemming om in dat gebouw te mogen wonen. Hij moti veert zijn verzoek met de mededeling dat de voorgaande winter (de barre winter van !90) rThem het gaan op de straten naar zijn werk ernstig belemmerde lTT. De omstandigheden waarin Schols verkeerde, zijn dan ook de belangrijkste redenen geweest, waar om het nieuwe gebouw werd voorzien van een, wat in de aanbeste dingspapieren genoemd wordt "bijbouw met afdakTT maar in werke lijkheid een voor die tijd tamelijk comfortabel woonhuis was met serre. Op 1'7 maart 1897 stierf professor Schols volkomen onverwacht. Zijn ziekte verliep zo snel, dat zijn moeder en zijn broers en zus ters, die in Limburg woonden Delft niet meer tijdig konden berei ken. Alleen zijn zuster Detry, die het huishouden van haar onge huwde broer verzorgde was bij zijn sterfbed aanwezig. In zijn laatste ogenblikken uitte hij tegenover haar de wens, zijn gehele bibliotheek aan de Polytechnische School te schenken. Deze vele boeken met het paarse stempel Ex Libris Ch. M. Schols vormen nog steeds een waardevol onderdeel van de bibiotheek van de on derafdeling der geodesie. Prof. Schols werd begraven op de nabijgelegen R.K. Begraafplaats. Het graf, landmeetkundig gesproken georiënteerd op het geodesie gebouw, is nog steeds aanwezig. Na afloop van de begrafenis vergaderde de Rijkscommissie ten huize van de ingenieur Heuvelink, die bij de Rijkscommissie in 242

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1975 | | pagina 243