Direkt volgde een fel protest van de studentenfraktie, die de spre ker erop attendeerde dat lijfstraffen van hoger hand door nog ho gere hand verboden waren. Hilariteit alom, zelfs gegiechel. "Dame en heren, orde", hamerde de voorzitter, "anders laat ik de zaal ontruimen, en U zult het met mij eens zijn, dat we daar ook niet veel verder mee zouden komen. Steekt U maar weer van wal", sprak hij tot eerder genoemde spreker, "maar zorgt U er asteblieft wel voor, dat Uw opmerkingen kant en of wal raken, dat U niet tussen de wal en het schip terecht komt, opdat U niet zult verzanden in oeverloos gelul. Pardon, neemt U mij niet kwalijk". Tot zover de raadsvergadering. Een paar dagen later, bij de publikatie van de besluitenlijst wist iedereen het zeker. Bij wijze van experiment zou het eerstvolgen de zomerkamp zonder instrukteurs gehouden worden. Wat nu te doen? Laten we er voor het gemak vanuit gaan, dat men zoveel mogelijk de traditionele werkzaamheden verricht wil zien. De eerstejaars waterpassen, tachymetreren en een veelhoekje uitzetten. Kan het nog simpeler. In Delft worden de instrumenten bekeken en be proefd. Geef ze een kaart en laat zien wat er gedaan moet worden. Kan het nog simpeler. Geen vuiltje aan de lucht. De tweedejaars. Iets moeilijker natuurlijk, maar de studenten zijn dan ook al 2 jaar in het rijpingsproces opgenomen en zijn voor Tn tamelijk kleintje niet vervaard. De detailmeting met alles wat daarbij hoort is misschien vrij moeilijk, maar zo eenzijdig, dat ook hier een briefing in Delft voldoende moet zijn. Dan tenslotte de 3e jaars. De paradepaardjes van de zomerkamp stal. De mensen die het tot nu toe ook tot hun taak rekenden om de instrukteurs zo nu en dan te onderhouden en dat meestal tot in de niet meer zó kleine uurtjes lieten uitlopen. De jongerejaars mee slepend. We zien hier op de eerste plaats al een taakverlichting als we de instrukteurs achterwege zouden laten. Het werk, het verkennen en meten van een grondslag zal af en toe wel problemen opleveren, maar ook hier geldt, dat het rijpingsproces tot hetzelf de stadium zal zijn gevorderd als het groeiproces van de proble matiek. Welke idioot heeft er nou eigenlijk nog behoefte aan een instruk- teur Mochten er bij het werk toch nog problemen ontstaan, die door de betrokkenen zelf niet opgelost kunnen worden, dan kunnen deze 7s avonds tijdens plenaire vergaderingen besproken worden. Het zal vooral een taak voor de derdejaars worden om de eerste twee jaren bij te staan. Dit kan ook buiten de vergaderingen om natuur lijk. Misschien is het ook wel praktischer om ?n soort mobiel in- 278

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1975 | | pagina 279