herverkaveling, hoe belangrijk dit plan op zichzelf ook is. Qua op pervlakte bestrijkt het jaarlijks een gebied dat verscheidene malen groter is dan dat van grondverwerving en -uitgifte voor planologi sche en andere doeleinden tezamen. Ook is het een specifiek-geo detische bijdrage, omdat de nadruk valt op het landmeetkundig-ju ridische aspect van de inrichting. Het is dan ook ondenkbaar dat dit deel van de inrichtingsactiviteit - de herindeling van het grond gebruik - door een andere academicus zou kunnen worden verricht. De geodeet is zelfs de enige planoloog die een uitdrukkelijke plaats in de wetgeving, ook de nieuwere betreffende de landinrichting, heeft gekregen. Het plan van toedeling is verder het enige plan dat met behulp van moderne methoden - een geautomatiseerd informa tiesysteem (het ARAK-systeem) en een geautomatiseerd ontwerp systeem (het systeem ATOR-72)* - wordt vervaardigd. Een staal tje planningstechniek waar de bestemmingsplanologie voorlopig nog niet aan toe lijkt te zijn. Ook bij andere vormen van uitvoeringsplanologie lijkt echter de planologische geodesie toepasbaar, zeker daar waar veranderingen in het grondgebruik worden aangebracht, bijvoorbeeld in het kader van een uitgifteplan voor stedelijke doeleinden. Nu daarbij in ver band met de procesplanning de nadruk steeds meer komt te liggen op de uitwerking van het globale bestemmingsplan volgens daartoe in dit plan gestelde regels, inhoudende doelstellingen en randvoor waarden**, in nauw overleg met de uitvoerders van werken, moet het op den duur ook mogelijk zijn hierbij moderne technieken in gang te doen vinden, zoals de hantering van grondgebruikmodellen op mathematische grondslag. In de ingenieursscriptie van Hompe en Van der Made over een Proeve voor een procedure van stede lijke herverkaveling wordt zelfs gesuggereerd deze uitwerking via een plan van toedeling te doen plaatsvinden. Ook zonder een derge lijk procedureel kader lijkt echter voor de planologische geodesie hier een belangrijke taak weggelegd te zijn. De planologie begint pas in de laatste tijd werkelijk operationeel te worden. Te voren was zij vaak niet veel meer dan een kwasi-wetenschappelijke pro jectie van een gewenste eindtoestand op een geodetisch produkt, de Respectievelijk het systeem Automatisering ruilverkavelings-administratie kadaster en het systeem Automatisering toedelings-ontwerp ruilverkavelingen. Zie over de toepassing van het laatstgenoemde systeem de Ruilverkavelings bode van april 1975. Vergelijk daaromtrent het aangehaalde artikel van mr. ing. J. P. Bos in Stede- bouw en Volkshuisvesting mei 1975. 29

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1975 | | pagina 30