herverkaveling, hoe belangrijk dit plan op zichzelf ook is. Qua op
pervlakte bestrijkt het jaarlijks een gebied dat verscheidene malen
groter is dan dat van grondverwerving en -uitgifte voor planologi
sche en andere doeleinden tezamen. Ook is het een specifiek-geo
detische bijdrage, omdat de nadruk valt op het landmeetkundig-ju
ridische aspect van de inrichting. Het is dan ook ondenkbaar dat
dit deel van de inrichtingsactiviteit - de herindeling van het grond
gebruik - door een andere academicus zou kunnen worden verricht.
De geodeet is zelfs de enige planoloog die een uitdrukkelijke plaats
in de wetgeving, ook de nieuwere betreffende de landinrichting,
heeft gekregen. Het plan van toedeling is verder het enige plan dat
met behulp van moderne methoden - een geautomatiseerd informa
tiesysteem (het ARAK-systeem) en een geautomatiseerd ontwerp
systeem (het systeem ATOR-72)* - wordt vervaardigd. Een staal
tje planningstechniek waar de bestemmingsplanologie voorlopig nog
niet aan toe lijkt te zijn.
Ook bij andere vormen van uitvoeringsplanologie lijkt echter de
planologische geodesie toepasbaar, zeker daar waar veranderingen
in het grondgebruik worden aangebracht, bijvoorbeeld in het kader
van een uitgifteplan voor stedelijke doeleinden. Nu daarbij in ver
band met de procesplanning de nadruk steeds meer komt te liggen
op de uitwerking van het globale bestemmingsplan volgens daartoe
in dit plan gestelde regels, inhoudende doelstellingen en randvoor
waarden**, in nauw overleg met de uitvoerders van werken, moet
het op den duur ook mogelijk zijn hierbij moderne technieken in
gang te doen vinden, zoals de hantering van grondgebruikmodellen
op mathematische grondslag. In de ingenieursscriptie van Hompe
en Van der Made over een Proeve voor een procedure van stede
lijke herverkaveling wordt zelfs gesuggereerd deze uitwerking via
een plan van toedeling te doen plaatsvinden. Ook zonder een derge
lijk procedureel kader lijkt echter voor de planologische geodesie
hier een belangrijke taak weggelegd te zijn. De planologie begint
pas in de laatste tijd werkelijk operationeel te worden. Te voren
was zij vaak niet veel meer dan een kwasi-wetenschappelijke pro
jectie van een gewenste eindtoestand op een geodetisch produkt, de
Respectievelijk het systeem Automatisering ruilverkavelings-administratie
kadaster en het systeem Automatisering toedelings-ontwerp ruilverkavelingen.
Zie over de toepassing van het laatstgenoemde systeem de Ruilverkavelings
bode van april 1975.
Vergelijk daaromtrent het aangehaalde artikel van mr. ing. J. P. Bos in Stede-
bouw en Volkshuisvesting mei 1975.
29