pervlakte pacht en aantal verpachters; helling (in hellende gebie
den) naar klasse en richting. Daarnaast wordt per kavel een aantal
bijzonderheden onderscheiden. Dit zijn: regelmatige of onregel
matige kavelvorm, voorkomen van dijk op route tussen bedrijfsge
bouwen en kavel, dijk in kavel, semi-verharde of onverharde in-
steekweg van huiskavel langer dan 50 meter, huiskavel binnen
dorpskern, veldkavel alleen bereikbaar door overschrijding van
spoorbaan of autoweg, kavel met bedrijfsweg, kavel ontsloten door
meer dan een weg, inwonend buiten gebruik en uitwonend binnen
gebruik (als grens wordt hierbij aangehouden het dorpsbehoren),
ligging van kavel binnen een gebied dat grotendeels vanuit een an
der dorpsbehoren wordt bewerkt, kavel geheel bestaande uit huis
en erf, ligging binnen uitbreidingsplan.
In ontwikkeling is een systeem waarbij de grenzen van de topogra
fische percelen in coördinaten worden vastgelegd. Dit geschiedt
door het digitaliseren van de topografische kaart 110.000 waarop
de perceelsgrenzen nauwkeurig zijn aangeduid en knikpunten in de
grenzen zijn gemarkeerd. De meting van de gemarkeerde punten
zal per perceel geschieden zodat direct de perceelsgrens in coör
dinaten is vastgelegd. Door tevens een codering voor de aard van
de grens mee te nemen is het mogelijk ook een aantal berekenin
gen die met de aard van de grens verband houdt, uit te voeren. Dit
zijn onder andere berekeningen van slootlengte en slootonderhoud,
lengte van houtwallen en schaduwwerking van heggen en houtwallen.
Bovendien is het mogelijk een gedetailleerde beschrijving van be
groeiingselementen in het kader van een landschapsinventarisatie
te geven.
Ten opzichte van de huidige werkwijze, waar de kavels worden ge
meten, betekent de meting van de percelen een sterke uitbreiding
van de hoeveelheid werk. Het feit dat nu direct aan de kleinste ge-
bruikseenheden veel meer gegevens kunnen worden ontleend, maakt
deze uitbreiding realiseerbaar.
De berekening van de oppervlakten van de percelen zal nu in ares
plaatsvinden hoewel de laatste are niet meer betrouwbaar is (Vis
ser, 1974). Ten opzichte van de huidige werkwijze, waarbij van
eenvoudige meetapparatuur gebruik wordt gemaakt, heeft de digi
talisering voor de bepaling van oppervlakten twee voordelen. De
nauwkeurigheid is hoger en de betrouwbaarheid is beter.
Een belangrijker voordee] van het digitaliseren is echter het ver
krijgen van coördinaten van grenzen. Het opzetten van een data
bank is hierdoor mogelijk terwijl bovendien berekeningen kunnen
worden uitgevoerd die eerder werden weggelaten vanwege hun gro
te omvang.
Controle op de digitalisering wordt verkregen door het vergelijken
95
