MIk dreig de greep op de gang van zaken te verliezen. Was ik
maar weer in Suriname TT
11. Het moge zo wezen dat onze aktieve dekaan - verzonken als hij
is in bestuurlijke zaken - de greep op het studieactualiserings-
gebeuren aan het verliezen is, hij zou toch moeten weten dat er
meerdere faculteitsmedewerkers zijn die in het geheel geen in
vloed hebben op zijn plannen en dat toch zouden willen. Richten
we onze blik op de hard werkende Reindert uit den Schulp.
Op zijn eenzame schouders heeft Uit den Schulp sedert het ver
trek van prof. Schwarz de zorg voor het cultuurhistorieonderwijs
geladen gekregen. En dat niet alleen: in die tijd heeft hij ingrij
pende veranderingen in het onderwijs doorgevoerd, die - zo gaat
dat met veranderingen - niet overal waardering oogsten. De By-
zantinoloog, zo kon men hem vaak horen redeneren, weet wel
alles van de grote lijnen, maar niets van de "kleine" Griekse
werkelijkheid; overladen als hij is met veel abstracte kennis van
het Hoog-Grieks, kan hij er niet meer mee werken. De interes
se voor het vakgebied is dan ook volgens Uit den Schulp beneden
alle peil. Er is op de hele faculteit geen student te vinden die bij
voorbeeld aktief is in een comité voor Griekse gastarbeiders.
Zijn ideeën zijn versterkt in lange gesprekken met zijn student
assistent Bouke Turf die hem in zijn bezwaren geestdriftig onder
steunt.
Op een dag - het is een dag dat de persoonlijke spanningen Rein
dert boven het hoofd lijken te stijgen - schrijft Uit den Schulp
een vlammend stuk over het onderwijs zoals dat door de faculteit
wordt verzorgd in het bijzonder door de vakgroep beta en eigen
lijk nog meer in het bijzonder door de hooggeleerde Vogel.
Dit stuk zal besproken moeten worden op de eerstvolgende vak
groepvergadering, die - schitterend toeval - plenair zal zijn.
TTAls mijn noodkreet overkomt, dan zal er toch nog wel eens een
echte Griekenlanddeskundige kunnen komen. Iemand die weet wat
hij doetzo mompelt Uit den Schulp als hij naar de kamer
loopt van Ella Schaap-Vaandel, die de lezers al kennen als de
overijverige secretaresse van de vakgroep.
De vakgroepvergadering zal echter nog enige tijd op zich laten
wachten. Richten we daarom eerst onze aandacht weer op onze
onvolprezen dekaan, die zich aan het opmaken is voor iets an
ders democratisch, al wordt daar toch nogal verschillend over
gedacht: de vergadering van het College van Dekanen.
12. Het College van Dekanen (CvD; niet te verwarren met het CvB:
College van Bestuur) wordt gevormd door de rector-magnificus
prof. Uilman en de faculteitsdekanen, w. o. Bogel. Het CvD is
bijzonder merkwaardig ingebed in de democratische structuur
386