Het was - en zal wel blijven ook - een "hard" vak met steeds
weer nieuwe elementen door theoretische en technische ontwik
kelingen.
Ook van de fotogrammetrie kan gezegd worden dat het veel
aanrakingspunten heeft met andere vakgebieden in de geodetische
opleiding, omdat een fotogrammetrische meting veelal niet op
zichzelf staat.
Duidelijk is dat onder andere te zien bij de fotogrammetrische
triangulatie. De terrestrische metingen voor de paspunten, die
veelal aan de rand van een blok liggen, moeten samen met de
fotogrammetrische triangulatie één geheel vormen teneinde een
homogeen puntenveld te verkrijgen.
De fotogrammetrie heeft verder gemeenschappelijke problemen
met andere delen van de geodesie op het gebied van automatise
ring, instrumentele systemen, optimalisering, etc. Daarnaast
zijn er de specifieke fotogrammetrische methodieken en achter
gronden.
Hierbij valt te denken aan de metingen met een geheel eigen in
strumentarium, in bijzonder als het gaat om stereoscopische
metingen, de opzet en planning van een fotogrammetrische kaar-
tering, etc. Bovendien moeten, alvorens met de metingen kan
worden begonnen, de luchtopnamen gemaakt worden, die dienen
te voldoen aan eisen betreffende nauwkeurigheid, zichtbaarheid,
etc.
Bij de opleiding zoals wij die kennen komen bijna uitsluitend
luchtopnamen aan de orde en geen terrestrische opnamen, of in
dien men nog verder wil uitbreiden: röntgen-opnamen, opnamen
met de elektronen-microscoop, hologrammen, etc.
Hoewel deze toepassingen van fotogrammetrie interessante as
pecten hebben is daarvoor in het huidige studieprogramma nau
welijks plaats ingeruimd.
De fotogrammetrie met behulp van luchtopnamen neemt een be
langrijke plaats in bij de meetkundige beschrijving van betrekke
lijk kleine delen van het aardoppervlak. Naast deze gewone klas
sieke fotogrammetrie is de laatste jaren ook aandacht besteed
aan de moderne luchtopnemingstechnieken, de remote -
sensing. Remote-sensing kan omschreven worden als opne
mingstechnieken vanuit de lucht, die qua registratie en/of ge
bruikte golflengte sterk afwijken van de conventionele luchtfoto
grafie. De opnamen, vanuit vliegtuigen of satellieten, zijn in
het algemeen minder geschikt voor kaartvervaardiging, maar
bevatten daarentegen een grote hoeveelheid gegevens, die met
behulp van de gewone luchtfotografie niet te verkrijgen zijn, b.v.
op het gebied van grondgebruik, milieu, begroeiing, etc.
Ook de geodeten zullen zich met deze methode van gegevens
43
