Prof. Ir. G.F. Witt als voorzitter en ondergetekende als lid hadden daarin zitting
vertegenwoordigers van de verschillende verenigingen van leidingbeheerders, ge
meenten en gemeentewerken en de Dienst van het Kadaster en de Openbare Re
gisters. Nog datzelfde jaar werden de ideeën van de studiecommissie nader uitge
werkt in een door de staatssecretaris van Financiën ingestelde werkgroep, die
hem op 29 december 1971 een compleet wetsontwerp met memorie van toelich
ting als bijlage bij'haar rapport aanbood12). Sindsdien werd van jaar tot jaar de
voorgenomen indiening van het wetsontwerp bij de Tweede Kamer aangekondigd.
De vertraging kan niet alleen verklaard worden uit het feit dat de gemeenten ook
hun aandeel in de registratie wilden kunnen leveren. Hieraan is in het ontwerp
voldaan, maar voor het overige verschilt het weinig van het voorontwerp. Men
kan zelfs zeggen dat deze wet goeddeels in het Laboratorium voor Geodesie is
ontworpen; Mevr. Ir. E.C.C. Blitz, thans hoofd van het grondbedrijf in Den Haag,
heeft hierin een werkzaam aandeel gehad.
Inmiddels is echter van de zijde van de leigingbeheerders ernstige kritiek op het
ontwerp geuit13) en hebben deze zelf getracht in een informatiesysteem omtrent
de ligging van leidingen te voorzien. Eerst echter iets over de opzet van het ont
werp.
Opzet
Kort gezegd komt het er op neer, dat de Dienst van het Kadaster en de Openbare
Registers per bij AMVB te bepalen oppervlakte-eenheid (bijv. een vierkante kilo
meter) de namen en informatie- en correspondentie-adressen gaat registreren van
de leidingbeheerders. De Minister van VROM kan op verzoek ook gemeenten
toestemming verlenen om naast de Dienst zo'n registratie te houden. In dat geval
moeten kadaster en gemeente elkaar over en weer de nodige gegevens verstrekken
(art. 2). De leidingbeheerder is volgens art. 3 verplicht aan beide instellingen op
gave te doen van de nodige gegevens en voor de registratie daarvan een bepaald
bedrag te betalen. Kadaster of gemeente verstrekken aan ieder die daarom vraagt
gegevens uit de bedoelde registratie (art. 5). De leidingbeheerder is bovendien,
afgezien van geheime leidingen (art. 7), verplicht gegevens omtrent de ligging van
de leidingen te verstrekken aan uitvoerders of ontwerpers van werken of werk
zaamheden in het betrokken gebied en voor de juistheid en volledigheid daarvan
in te staan (art. 6). Deze garantieplicht wordt pas vijfjaar en de informatieplicht
één jaar na de inwerkingtreding van de wet ingevoerd (art. 11). Staat en gemeen
te zijn aansprakelijk voor de registratie en gegevensverstrekking (art. 8).
142