breedte ten zuiden van de evenaar kan men werkelijk deze rondvaart maken, van
Kaapstad via Kaap Hoorn en Australië naar Kaapstad. Deze tocht, met een verge
lijkbaar schip, duurt echter 56 dagen, het dubbele dus. Luchtvaartroutes vermij
den oversteken over de zuidelijke oceanen. De route van Zuid Afrika naar Argen
tinië gaat om over West Afrika en Brazilië. Die naar Australië over Egypte, India
en Singapore. Deze routes doen op de globe onhandig aan, maar hoe komen ze
eraf op de platte aarde?
Er heeft al een groot aantal vluchten om de wereld plaats gevonden. Deze bewij
zen echter niets. Het is niet zo dat de vliegenier steeds rechtuit is gevlogen en zo
weer op zijn punt van uitgang uitkwam. Nee, de route wordt aangegeven op een
kaart en deze wordt gevolgd, niet beseffend dat het slechts een rondje om het
noordpoolcentrum, waar het kompas naar wijst, betreft. Het is wel opvallend dat
er op het zuidelijk halfrond geen rondvluchten zijn ondernomen, laat staan over
beide polen.
De Zon
"De zon is veel groter dan de aarde en staat heel ver weg" wordt ons geleerd.
"De zon straalt in alle richtingen en van zijn straling vangt de aarde slechts een
zeer klein deel op". Wat een verspilling! Bovendien is het niet waar. Helderheids
meting van de zon heeft aangetoond dat deze het helderst schijnt in het midden
en dat haar straling naar de rand toe snel zwakker wordt. Dit ondersteunt de idee
dat de zon de vorm heeft van een kom die slechts licht omlaag straalt dat het hel
derst is recht eronder en zwakker wordt naar de rand toe.
Deze kom beschrijft een vlakke baan om het ijscentrum. In onze winter wat meer
naar het zuiden, in onze zomer wat meer naar het noorden, en werpt hierbij een
lichtcirkel op het aardoppervlak, in helderheid afnemend naar de rand toe. De
zon staat tamelijk dichtbij. Dit veroorzaakt de lage en hoge zonnestanden op
aarde. We zien de zon ook op de stolp van ons gezichtsveld. Hierdoor lijkt hij een
Het ontstaan van de schijnbare zonneboogbaan
294
