weet dat dit niet het geval is. Wat gebeurt is, dat wij de zonnestralen niet meer
zien maar dat zij de aarde nog wel verwarmen.
De Maan
De ijsbarrières zijn ondoordringbaar voor de mens. De lucht wordt er ijler en ijler
om over te gaan in een vacuüm. Toch is er een manier om te weten te komen wat
zich erachter bevindt. De maan weerkaatst licht. Zij is een spiegelende bol, geen
perfecte spiegel, zelfs een vrij grove, maar toch een spiegel. Ieder kent het gezicht
in de maan dat bij nauwkeuriger beschouwing uit onregelmatige vlekken blijkt te
bestaan. Bekijken we het rechteroog dan valt op dat deze vlekken bekende vor
men vertonen, de contouren van de continenten, door de slechte kwaliteit van de
maanspiegel wazig en een beetje vervormd, maar toch goed herkenbaar. Dit is het
spiegelbeeld van onze platte aarde. Eromheen liggen nog veel meer vlekken. Dit
zijn de spiegelbeelden van de werelden voorbij de ijsbarrières, vele malen groter
dan de ons bekende wereld. De onvolkomenheden van de maanspiegel verhinde
ren ons details te zien van wat zich daar afspeelt. Het is echter waarschijnlijk dat
de lichtflitsen die zo nu en dan op de maan worden waargenomen spiegelbeelden
zijn van vulkaanuitbarstingen op aarde. Het belangrijkst is echter dat we in de
'suo uw qoiz ppdquww }di{ iuoow<t oz
H
296
W
O
