Drie-dimensionale presentatie technieken
Om drie-dimensionale kaarten, zoals een digitaal terreinmodel te creëren, zijn
verschillende technieken beschikbaar. In figuur 2 zijn deze technieken
geclassificeerd. Overigens moet worden opgemerkt dat niet alle genoemde
technieken regelmatig in de kartografie gebruikt worden en dat ook combinaties
van verschillende technieken mogelijk zijn. Het schema geeft tevens de relatie
tussen de presentatietechniek en het voorkomen van de kaart: de permanente,
de tijdelijke en de virtuele kaart.
De technieken zijn verdeeld in twee hoofdcategorieën. Die resulteren in een
reële drie-dimensionale representatie, dat wil zeggen de derde dimensie is
tastbaar, en die resulteren in een suggestieve drie-dimensionale representatie. De
globe, het reliëfmodel en de braillekaart vallen in de eerste categorie. De tweede
categorie is verder onderverdeeld in subcategorieën, afhankelijk van het aantal
beelden nodig voor de representatie van de drie-dimensionale kaart.
De keuze en bruikbaarheid van één van deze technieken is afhankelijk van de
interactie van een drietal factoren:
- menselijke capaciteiten.
Het kan hierbij zowel om psychologische als fysiologische beperkingen van de
125
three-dimensional presentation technique
realistic
representations
*globe
*relief model
*tactual map
suggestive
representations
one
image
*images on 2d medium
using graphic stimuli
for 3d perception
*mental maps
*movement parallax
two
images
*optical stereo
*anaglyph
*polarization
more
images
*holographics
*lenses
*vari-focal mirrors
state of
display
p
e
r
m
a
t
n
e
e
m
n
P
t
V
0
i
r
r
a
t
r
u
y
a
1
Figuur 2. Drie-dimensionale representatietechnieken.
