Matching met behulp van een graafmodel Patroon- (of object-) herkenning van F&RS-beelden is minder uitzichtloos dan zij lijkt, wanneer men bedenkt dat heel vaak een graafmodel van de scene aanwezig is in de vorm van een GIS. Dit model is weliswaar verouderd en dus inexact, maar wel kan nu formulering in de vorm van een toetsingsprobleem plaatsvinden. Deze benadering wordt des te belangwekkender wanneer men bedenkt dat de ruimtelijke informatievoorziening steeds meer het volgen van processen betreft. Sprekend voorbeeld uit het dagelijks leven is het volgen vanuit de Meteosat (elk half uur!) van de ontwikkeling van de atmosfeer. Het bepalen van de mate van vervuiling, het vaststellen of overheidsmaatregelen effect sorteren en het uitvoeren van een jaarlijkse gewasinventarisatie zijn andere voorbeelden. Deze informatie dient vaak snel ter beschikking te komen. Deze benadering beheerst het huidige beeldverwerkingsonderzoek binnen het Laboratorium voor F&RS waaraan, behalve door de auteur, ook door ir. R. Verwaal wordt gewerkt. Dit DIGIS-project heeft reeds geleid tot model voor de automatische koppeling tussen F&RS beelden en vectorgestructureerde GIS-sen. De voornaamste doelen hierbij zijn om te komen tot (1) een ver beterde en snellere beeldanalyse en (2) een (semi)-automatische bijhouding van GIS-sen. Vele concepten zijn reeds softwarematig gerealiseerd in het DIGIS-pakket, ontwikkeld door de auteur tezamen met afstudeerders en stagiaires. Over dit DIGIS-project heb ik reeds uitvoerig gerapporteerd10 en daarom laat ik het hier verder onbesproken. De vraag is overigens of alles geautomatiseerd moet worden. Het meest tijdrovende proces in de fotogrammetrische uitwerking is niet de interpretatie (dat wil zeggen patroonherkenning door de mens) maar het digitaliseren van de objectcontouren. Denkbaar is een hybride systeem waarbij de operateur de interpretatie uitvoert en de computer de object contouren bepaalt, dat wil zeggen de computer doet de segmentatie en de mens de patroonherkenning. Slotbeschouwing Door de vele dynamische processen in de samenleving veroudert ruimtelijke informatie snel. Veel meer gegevens worden verzameld, met name door de aardobservatiesatellieten, dan omgezet kan worden tot informatie. Dat is een economisch dilemma: beeldgegevens zijn relatief goedkoop, maar de verwerk ing ervan tot zinvolle informatie is een dure aangelegenheid. Daarom is automatisering van het beeldanalyseproces uiterst belangrijk. Internationaal zijn genoeg tekenen aan de wand dat F&RS en GIS-sen dichter 179 10 zie bijv. NGT Geodesia, 31e jrg. no.4, p. 175-184.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1990 | | pagina 202