Matching met behulp van een graafmodel
Patroon- (of object-) herkenning van F&RS-beelden is minder uitzichtloos dan
zij lijkt, wanneer men bedenkt dat heel vaak een graafmodel van de scene
aanwezig is in de vorm van een GIS. Dit model is weliswaar verouderd en dus
inexact, maar wel kan nu formulering in de vorm van een toetsingsprobleem
plaatsvinden.
Deze benadering wordt des te belangwekkender wanneer men bedenkt dat de
ruimtelijke informatievoorziening steeds meer het volgen van processen
betreft. Sprekend voorbeeld uit het dagelijks leven is het volgen vanuit de
Meteosat (elk half uur!) van de ontwikkeling van de atmosfeer. Het bepalen
van de mate van vervuiling, het vaststellen of overheidsmaatregelen effect
sorteren en het uitvoeren van een jaarlijkse gewasinventarisatie zijn andere
voorbeelden. Deze informatie dient vaak snel ter beschikking te komen.
Deze benadering beheerst het huidige beeldverwerkingsonderzoek binnen het
Laboratorium voor F&RS waaraan, behalve door de auteur, ook door ir. R.
Verwaal wordt gewerkt. Dit DIGIS-project heeft reeds geleid tot model voor
de automatische koppeling tussen F&RS beelden en vectorgestructureerde
GIS-sen. De voornaamste doelen hierbij zijn om te komen tot (1) een ver
beterde en snellere beeldanalyse en (2) een (semi)-automatische bijhouding
van GIS-sen. Vele concepten zijn reeds softwarematig gerealiseerd in het
DIGIS-pakket, ontwikkeld door de auteur tezamen met afstudeerders en
stagiaires. Over dit DIGIS-project heb ik reeds uitvoerig gerapporteerd10 en
daarom laat ik het hier verder onbesproken.
De vraag is overigens of alles geautomatiseerd moet worden. Het meest
tijdrovende proces in de fotogrammetrische uitwerking is niet de interpretatie
(dat wil zeggen patroonherkenning door de mens) maar het digitaliseren van
de objectcontouren. Denkbaar is een hybride systeem waarbij de operateur de
interpretatie uitvoert en de computer de object contouren bepaalt, dat wil
zeggen de computer doet de segmentatie en de mens de patroonherkenning.
Slotbeschouwing
Door de vele dynamische processen in de samenleving veroudert ruimtelijke
informatie snel. Veel meer gegevens worden verzameld, met name door de
aardobservatiesatellieten, dan omgezet kan worden tot informatie. Dat is een
economisch dilemma: beeldgegevens zijn relatief goedkoop, maar de verwerk
ing ervan tot zinvolle informatie is een dure aangelegenheid. Daarom is
automatisering van het beeldanalyseproces uiterst belangrijk.
Internationaal zijn genoeg tekenen aan de wand dat F&RS en GIS-sen dichter
179
10 zie bijv. NGT Geodesia, 31e jrg. no.4, p. 175-184.