De lancering verliep niet geheel vlekkeloos: de satelliet kwam in de verkeerde
baan. Desondanks gaat Hipparcos, een afkorting van High Precision Parallax
Collecting Satellite, de positie, jaarlijkse eigenbeweging en parallax, alsmede de
helderheid en kleur, van circa 110.000 sterren bepalen. De parallax van sterren,
waaraan de satelliet min of meer zijn naam dankt, vormt het fundament van de
afstandsbepaling naar sterren. De nauwkeurigheid van de posities zal naar
verwachting enkele duizendsten van een boogseconde bedragen. Een enorme
verbetering ten opzichte van bestaande catalogi (figuur 2).
182
300
200
100
1900
1930
I960
1990
2020
epoch
D R/G
(0 IN RADIALEN)
AARDE
(6 MAANDEN
LATER)
AARDE
ZON
Figuur 2. Links: De parallax is de schijnbare beweging van een ster ten gevolge van de beweging
van de aarde om de zon. Sterren die niet al te ver weg staan, beschrijven jaarlijks een klein ellipsje
aan de hemel, hetgeen in feite een projectie van de aardbaan is (de grootste parallax is 0.7
boogseconden). De grootte van de parallax is een maat voor de afstand tot een ster. Rechts: De
precisie-evolutie van a) een klassieke stercatalogus (IRS met 38.000 sterren), b) de Hipparcos
catalogus (110.000 sterren), c) Hipparcos gecombineerd met IRS en d) Hipparcos plus een tweede
Hipparcos over 10 jaar. Duidelijk waarneembaar is dat de precisie van de sterposities afneemt
wanneer men verder verwijderd raakt van het waarnemingstijdstip van de catalogus. Dit wordt
veroorzaakt door de eindige precisie van de eigenbewegingen.