Het GPS-project in Griekenland ter bepaling van een lokale deformatie
Dit project werd in 1987 gestart in een samenwerkingsverband van drie
instituten namelijk de Universiteit New Castle upon Tyne, de Technical
University in Athene en de Faculteit der Geodesie in Delft. Daar het project
uitvoerig wordt beschreven in het rapport [P.Cross, e.a.,Delft, 1990], zal ik hier
slechts enkele kanttekeningen plaatsen bij de praktische toepassing.
De doelstelling van het project is om na te gaan of de zes laserstations in
Griekenland stabiel genoeg zijn ten opzichte van de directe omgeving. Als dat
niet zo zou zijn dan zou het WEGENER/MEDLAS project, die de aarddefor-
matie over grote afstanden wil vastleggen, weinig zinvol zijn. De zes laserstati
ons worden in figuur 1 voorgesteld. Voor de verplaatsing van de waarnemers
en de instrumenten tussen deze stations werd gebruik gemaakt van alle
beschikbare vervoermiddelen: auto, boot en vliegtuig. Het meetschema werd
in drie weken bij zeer goed weer als volgt uitgevoerd:
1 juni: zerobaseline controle in Athene
3/4 juni: meting van het netwerk Askites
6/7 juni: meting van het netwerk Karitsa
9/10 juni: meting van het netwerk Chrisokellaria
12/13 juni: meting van het netwerk Dionysos
15/16 juni: meting van het netwerk Roumelli
19/19 juni: meting van het netwerk Kattavia
240
Chrissokellaria
Kattavic.
Rouneli
Figuur 1: De zes laserstations in Griekenland
