Binnen het onderzoek naar vormen van stedelijke herverkaveling in het buitenland zijn tot nu toe de volgende landen bestudeerd: de Bondsrepubliek Duitsland, België, Frankrijk en Engeland. Naast deze landen kennen onder andere Oostenrijk en Zweden een vorm van stedelijke herverkaveling. Ook buiten Europa wordt met name voor stadsuitbreiding wel gebruik gemaakt van stedelijke herverkaveling ("landreadjustment")9. Voor ontwikkelingslanden is deze vorm van herverkaveling vaak een aantrekkelijke manier om relatief goedkoop stadsuitbreiding te kunnen realiseren; de kosten voor infrastructuur worden namelijk betaald uit een oppervlaktekorting bij de toedeling die mogelijk is door de waardestijging van de percelen (ten gevolge van de verandering van agrarische in woonbestemming). In Nederland, waar in het algemeen bij stadsuitbreiding de grond relatief goedkoop door de overheid kan worden verworven en er geen probleem is om de verwerving tijdelijk te financieren, is herverkaveling vanuit dit oogpunt niet bijzonder aantrekkelijk. Bij het analyseren van vormen komt de vraag naar voren wat nu precies onder stedelijke herverkaveling moet worden verstaan. Deze vraag is niet makkelijk te beantwoorden. Al eerder is aangegeven is dat bij het begrip stedelijke herverka veling ook in Nederland heel verschillende accenten worden gelegd. Jonas spreekt van stedelijke ruilverkaveling, Witvliet van stedebouwkundige herverkave ling en De Haan van stedelijke herverkaveling. Bij de uitleg van het begrip legt De Haan grote nadruk op het karakter als juridisch totaalkader voor de herinrichting, Van Schilfgaarde legt de nadruk veel meer op de aanvulling van de (bestuurlijke) gereedschapkist om processen van publiek-private samenwer king beter te kunnen structureren10. Centraal staat in ieder geval een verande ring in de eigendoms- en of gebruiksverhoudingen waarbij rekening wordt gehouden met de rechthebbenden. Bovenstaande maakt duidelijk dat bij de selectie van vormen breder moet worden gekeken dan naar een integrale wettelijke regeling alleen. Ook onderde len van het instrumentarium voor stedelijke herverkaveling zullen vanuit de praktijk bekeken worden om tot een toetsing van de werking van bepaalde elementen te kunnen komen. In de volgende drie paragrafen zullen een aantal wettelijke modellen worden besproken. Ten behoeve van de analyse is de volgende typologie gemaakt voor het beschrijven van instrumenten van stedelijke herverkaveling: accent op integrale planrealisatie; accent op samenwerking; accent op wijkgerichte zelfstandige uitvoerder. 302

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1990 | | pagina 325