HALVE EEUW FOTOGRAMMETRIE IN NEDERLAND
Prof.dr.ir. G.H. Ligterink
Inleiding
De ontwikkelingen van de fotogrammetrie, in het bijzonder de luchtfotogram-
metrie, gedurende de laatste halve eeuw zijn van grote betekenis geweest voor
het verkrijgen van ruimtelijke informatie van delen van het aardoppervlak. Deze
informatie wordt gewoonlijk vastgelegd op kaarten. Men spreekt dan ook wel van
fotogrammetrische kaartvervaardiging of luchtkaartering of men duidt het
kortweg aan met fotogrammetrie zoals in de titel.
Het zal duidelijk zijn dat het onmogelijk de bedoeling kan zijn in dit artikel een
volledig overzicht te geven van de verschillende fotogrammetrische methoden en
hun geschiedenis, laat staan deze kritisch te beschrijven. De ervaring leert ook
dat hierin meestal een bijzonder sterk subjectief element schuilt. Slechts enkele
lijnen in de ontwikkeling van de fotogrammetrische kaarteringsmethoden zullen
hier aangegeven worden.
In het bijzonder zal aandacht besteed worden aan die aspecten die voor ons land
van belang zijn geweest en waarmee schrijver dezes ook de meeste affiniteit
heeft. Hoewel de ontwikkelingen in eigen land natuurlijk niet los staan van de
buitenlandse, kan met trots opgemerkt worden dat de Nederlandse bijdrage niet
zonder betekenis is geweest en dat de ontwikkelingen hier te lande in de loop der
jaren goede tred heeft gehouden met buitenlandse ontwikkelingen en op een
aantal aspecten zelfs een voortrekkers rol heeft vervuld.
De Nederlandse Vereniging voor Fotogrammetrie, opgericht in 1932, heeft niet
alleen een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkelingen en de toepassing
van fotogrammetrie in eigen land, maar heeft zich ontwikkeld tot een vereniging
die ook in internationaal verband meetelt. Vanaf de oprichting heeft deze
63
