Fig.2. Paspunt deformatie (foto: ir. M.J.P.M. Lemmens) onmogelijk lijkt een algemene omschrijving te geven, waarmee iedere weg herkend zou kunnen worden. Het lijkt daarom voorlopig niet mogelijk algoritmen te ontwerpen, die zulke complexe beelden als luchtfoto's kunnen interpreteren en daarmee is een automatische kartering voorlopig ook van de baan. Dit betekent niet dat methoden uit de digitale beeldverwerking niet van nut kunnen zijn bij de kartering. Ze kunnen namelijk wel gebruikt worden om efficiënter te meten in digitale beelden. Dit wordt vaak aangeduid met semi-automatische kartering. Een goed voorbeeld hiervan zijn zogenaamde road tracers. Hierbij wijst een operateur in het beeld twee punten op een weg aan, waarmee de positie en de richting van een klein stukje weg gedefinieerd zijn. Daarna neemt een algoritme, de road tracer, de meting over en probeert de weg te volgen. Dergelijke meetmethoden, waarbij het grootste deel van de meting door de computer wordt verricht, maar de interpretatie (wat is een weg?) aan de operateur wordt overgelaten, worden momenteel aan verschillende universiteiten en bij producenten van digitale fotogrammetrische software ontwikkeld en zullen in de toekomst een efficiëntere kartering mogelijk maken. Geodesie wereldwijd 80

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1995 | | pagina 103