Fig.2. Paspunt deformatie (foto: ir. M.J.P.M. Lemmens)
onmogelijk lijkt een algemene omschrijving te geven, waarmee iedere weg herkend zou
kunnen worden.
Het lijkt daarom voorlopig niet mogelijk algoritmen te ontwerpen, die zulke complexe
beelden als luchtfoto's kunnen interpreteren en daarmee is een automatische kartering
voorlopig ook van de baan.
Dit betekent niet dat methoden uit de digitale beeldverwerking niet van nut kunnen zijn
bij de kartering. Ze kunnen namelijk wel gebruikt worden om efficiënter te meten in
digitale beelden. Dit wordt vaak aangeduid met semi-automatische kartering. Een goed
voorbeeld hiervan zijn zogenaamde road tracers. Hierbij wijst een operateur in het beeld
twee punten op een weg aan, waarmee de positie en de richting van een klein stukje weg
gedefinieerd zijn. Daarna neemt een algoritme, de road tracer, de meting over en probeert
de weg te volgen. Dergelijke meetmethoden, waarbij het grootste deel van de meting door
de computer wordt verricht, maar de interpretatie (wat is een weg?) aan de operateur
wordt overgelaten, worden momenteel aan verschillende universiteiten en bij producenten
van digitale fotogrammetrische software ontwikkeld en zullen in de toekomst een
efficiëntere kartering mogelijk maken.
Geodesie wereldwijd
80