spreken elkaar tegen, wat moeten we nu doen?";
- de studenten hebben in het eerstejaars zomerkamp voornamelijk polygonen als
grondslag toegepast. In het tweede jaar krijgen ze de opdracht gebruik te maken van
alle voorkomende soorten figuren: driehoeken, ruitvormen (de oude vrije opstelling),
kringen, polygonen enzovoorts en dat alles binnen een bepaalde precisie (die van de
GBKN) en betrouwbaarheid en met een tweefasen vereffening. Door opgedane
ervaring in het eerstejaars zomerkamp willen ze maar al te graag weer polygonen
toepassen. Daardoor laten veel studenten het tweedejaars zomerkamp te veel op het
eerste jaar lijken. Het kost de begeleiders dan ook veel moite om andere, vaak
efficiëntere oplossingen toe te laten passen, of oplossingen die beter zijn voor de
precisie en etrouwbaarheid.
Het gevolg is dat het tweedejaars zomerkamp wordt ervaren met veel minder nieuwighe
den dan het zomerkamp in het eerste of het derde jaar. Ook het argument van "tien
huizen en één straat" wordt geloochenstraft door de studenten zelf die in de laatste week
van het zomerkamp steevast blijven discussiëren over de inhoud van de GBKN (en zelfs
tot een jaar later bij de uitwerking).
produktie in het veld
Samen met de geleidelijke invoering van de projectmatige aanpak van het tweedejaars
zomerkamp is ook de mate van automatisering een groot verschil met de vroegere
zomerkampen. En aan die ommezwaai van de inhoud van het tweedejaars zomerkamp is
vooralsnog geen einde gekomen. Doel is om de berekening van het gemetene en de
Geodesie wereldwijd
98