Docent ontwikkelingsproblematiek Na de opheffing van de stichting ERE werd ik per 1 feb. 1986 part-time coördinator/do cent van de interfacultaire cursus ontwikkelingsproblematiek te Leiden. Opnieuw een baan in het onderwijs dus, en hij bevalt me uitstekend! Er is een klein budget dat mij in staat stelt gastdocenten uit wetenschap, politiek en ontwikkelingspraktijk uit te nodigen. Zelf geef ik ieder jaar een aantal colleges over wisselende deel them a's waaronder uiteraard ook de wat 'exactere' onderwerpen als 'indicatoren van ontwikkeling' en, 'mijnbouw en milieu in Afrika'. Onder de deelnemers (ruim 110 per jaar) ontmoet ik regelmatig studenten geodesie die net als ikzelf in 1963 een maatschappij-georiënteerd bijvak buiten 'Delft' willen volgen. Pas maar op, voor je 't weet ben je verloren voor de geodesie... Fig.4. De leidende en technische functies zijn nu geafrikaniseerd Nawoord In 1992 maakte ik een studiereis door Zuid-Afrika, Zimbabwe, Zambia en Mozambique tijdens welke ik veel oude vrienden ontmoette en ook Kamativi Tin Mines bezocht, nu met een geheel geafrikaniseerde staf. Men beleefde veel plezier aan mijn dia's uit 1962 en stelde mij in staat nieuwe te maken over de situatie nu. Nathaniël Mkandla had KTM lang geleden verlaten. Hij was nu personeelschef bij een groot automobielbedrijf met vestigin gen in meerdere steden. We zagen elkaar terug in Harare en hebben heel wat afgepraat, zowel over de loop van onze levens sinds 1962 als over enkele van de in dit artikel opgeworpen ontwikkelingsvragen, toegespitst op Zimbabwe. Geodesie in het buitenland 137

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1995 | | pagina 159