Na de avonturen met de wilde dieren ging de tocht van de geodeten door naar de Victoria watervallen in Zimbabwe. De wereldberoemde Vic Falls zijn 1700 m breed en gemiddeld 100 m hoog. Achter de Vic Falls ligt de enigszins ruige Zambezi river met vele kleine watervallen. Een geschikte plaats dus om te raften. De twee geodeten zaten met nog zes andere Europeanen in een rubberboot om de kolkende watermassa en de stroomversnellingen te trotseren. Het is niet vreemd dat de beide geodeten "flipten". De boot sloeg om en de stroom sleurde hen mee. Eenmaal boven water moesten de geodeten snel ademhalen want de volgende waterval was al weer in zicht. In het rustige gedeelte werden ze door kano's opgewacht en deze behoedden iedereen voor de vele krokodillen die in de Zambezi leven. Ook aan dit avontuur kwam een einde en de geodeten trokken met voldoening terug naar Dukwe. Dukwe, het vluchtelingenkamp, waar de mensen nog nooit geraft hebben. Het kamp waar vluchtelingen wachten op iets dat voor hen misschien nooit bestemd zal zijn: de vrijheid. De stage van de twee geodeten liep ten einde op 22 augustus. Op 24 augustus vertrok het vliegtuig terug naar Nederland waar ze werden opgewacht door familie en vrienden. Een avontuur waar de sporen van wilde dieren, vluchtelingen en watervallen als een rode draad doorheen liepen; als dit dan niet breed genoemd kan worden. Geodesie wereldwijd 230

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1995 | | pagina 251