je pain eet en de mensen hun nonchalante spel ziet spelen.
En tous cas, Parisc'est merveilleux!
Ach ja, al zijn de meeste dromen bedrog, Paris is een waargeworden droom. OK, er
gebeuren ook die waardeloze dingen die in elke wat grotere stad tegenwoordig om een of
andere reden moeten plaatsvinden. Regelmatig inbraken, autodiefstal, tasjesroof, oplichte
rij, geen echte drop in de supermarkt... tja, als je op deze dingen gaat letten is het op
veel plaatsen slecht (over)leven.... Wellicht naïef om een groot deel van deze zaken weg
te cijferen, maar ja, wat ben ik nu gewend? Al met al moge duidelijk zijn, mijn liefde
voor het Franse was en is nog steeds enormement groot.
Goed dan nu waar het werkelyk om draait: De stage.
Mijn stagebrief had ik, door middel van navraag bij professor Bogaerts, gericht geschre
ven aan een medewerker van IGN. Na een maand gewacht te hebben kreeg ik ineens in
één week twee brieven. In de eerste stond dat ik kon komen voor een stage, de andere
was negatief. Toen ik gelijk belde, snapte ze er daar niets van. Al snel bleek dat mijn
brief was vermenigvuldigd en toen verspreid over IGN en daardoor reageerden meerdere
personen.
Bij de onderafdeling COGIT kreeg ik een werkplek. Dit is een van de researchafdelingen
van IGN, COGIT houdt zich bezig met generalisatie en speciaal het vangen van generali
satie in algoritmen. (Een andere research afdeling, waar Geodesie contact mee heeft, is
MATIS. Zij doen onderzoek naar automatische detectie uit luchtbeelden.)
Als probleem kreeg ik: het schrijven van een algoritme dat in staat is lijnen te categorise
ren aan de hand van een aantal parameters. Het nut hiervan is dat men op deze manier al
voorhande zijnde lijn-generalisatiealgoritmes kan testen en een keuze kan maken welk
algoritme het beste is. Dit zal ik proberen duidelijk te maken.
Er zijn zeer veel verschillende theorieën over generaliseren, daardoor veel algoritmen die
ook weer zelf allerlei parameters hebben. Elk algoritme heeft zo zijn eigen karakteristie
ken en lijnen, die het best worden gegeneraliseerd. Men kan hier over best en beter
spreken in de zin van, er gaat een lijn in dit algoritme, er komt een lijn uit, wat is er van
over gebleven? Zijn de karakteristieken gebleven? Is het nog als bergweggetje herkenbaar
of is het een snelweg naar de top geworden? Belangrijk hierbij op te merken is, dat dit in
Nederland nauwelijks een probleem zal zijn (alles is rechter dan recht). Ook is het van
belang wat er in werkelijkheid gebeurt, worden er punten in een lijn weggegooid of alleen
verschoven? Hieruit vloeide een 'generalisatie waarderingsalgoritme' voort.
Dat dit niet helemaal een uit de lucht gegrepen nieuw iets is blijkt uit het feit dat er nog
aardig wat literatuur voorhanden was. Voornamelijk van een voornaam Amerikaans
cartograaf, Buttenfield. De Buttenfield parameters waren geboren! Het werkelijke
schrijven van het programma gebeurde in samenwerking met een informatica student.
Hierdoor kon ik mij volledig op het cartografische deel storten en geen tijd verspillen aan
het mij eigen maken van weer een nieuwe taal: ADA.
Na enige tijd was dit programma geschreven. Uitdraaien en grafiekjes werden toen
gemaakt. De interpretatie kon beginnen. Dit was erg moeilijk, aangezien het redelijk
subjectief was en zich moeilijk liet uitdrukken in getallen. Maar al met al heb ik het één
en ander kunnen interpreteren. Een promovendus zal hier onder andere mee verdergaan.
Stages over de grenzen
249
