bouwers zover dat ze ook voor de armen gaan werken? Het Indiaase rechtssysteem is compleet dichtgetimmerd, maar toch rammelt het aan alle kanten. Zelf denk ik als ik zoiets zie aan de bouwspeelplaats zoals die in Zoetermeer stond. Geef een groepje kinderen een enorme stapel hout en spijkers en je krijgt een hut die staat, waar veel te veel materiaal tegenaan zit, maar die nog altijd tocht. Ziedaar het Indiaase rechtssysteem. In feite zou de overheid heel Bombay voor een prikkie kunnen overnemen: iedereen die ook maar iets met onroerend goed doet in Bombay doet dit voor zeventig of tachtig procent zwart en er is tegen dit soort praktijken keurige regelgeving waaraan strafrecht is verbonden waarin met vrijheidsstraffen en onmiddellijke inbeslagname wordt gedreigd. In praktijk is deze regelgeving dusdanig vergietoïde dat hier uiteraard helemaal niets van terechtkomt, mede dankzij het feit dat onroerend goed eigenaars, bureaucraten en politici (als ze al niet dezelfde persoon zijn) elkaar nodig hebben en door dik en dun steunen. Je hier als buitenstaander in mengen is dan ook reuze leuk. Dingen die door iedereen als vanzelfsprekend worden ervaren kan je nog eens in twijfel trekken, zeker als het de kwaliteit van organisatie (juridisch, politiek, bedrijfsmatig, alles eigenlijk) betreft. Leuk ook als je wat dieper probeert te graven en mensen je beginnen te waarschuwen dat het ongezond is dat te doen. Altijd bezorgd om je welzijn die Indiërs. Hetgeen ons brengt op een penibel puntje: gezondheid. Ik weet niet wie er op het zotte idee is gekomen om de roddel te verspreiden dat er pest is in India en daarbij het collectieve geheugen van de gehele mensheid opentrok, maar deze persoon is ofwel een fervent tegenstander van alles wat India is ofwel iemand die niet ingezien heeft wat zijn publikatie aan (menselijke en economische) chaos zou kunnen gaan veroorzaken. Bombayites waren daar vrij makkelijk in: de pest, dat zijn de ambtenaren, en de politici. Verder is die pest alleen maar een blessing in disguise: de hele stad wordt plots schoonge maakt. Milieugroeperingen reageerden furieus: de DDT vloeide rijkelijk. Ook religieuze instellingen waren niet echt gelukkig met de situatie: de rat wordt op nogal wat plaatsen vereerd. Zo is het rijdier van Ganesh, een van de meest populaire Goden, een rat. Maar even afgezien van alle culturele afwegingen, waarom zou je in heel de wereld druk maken om een ziekte die volgens een van de meest ruime schattingen tweehonderd doden heeft geëist? Terwijl Cholera, in de jaren tachtig tot officieel niet meer voorkomende ziekte verklaard door de toch niet geheel onkundige WHO, nog steeds vrolijk jaarlijks het dodental (in India) in de vier of vijf cijfers aan het jagen is, Malaria hetzelfde doet, en in sommige deelstaten mensen gewoonweg nog dood gaan van de honger! En als iemand nog denkt dat in het ultiem gezonde en veilige Nederland alle ziekten uit het verleden inderdaad ziekten uit het verleden zijn wijs ik met liefde op de nationale angst voor een polio-epidemie een jaar of twee terug. En niet te vergeten de Tilburgse uitgaansgelegenheid waarvan de portier open Tuberculose bleek te hebben. De pers, dat is de pest. Om jeuk van te krijgen. Je zou er jeuk van krijgen. Stages over de grenzen 257

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1995 | | pagina 278