Dat was echter nog lang niet aan de orde, en dus moesten we eerst maar eens aan het
werk. Onze "werkgever" was het MUPO (Mutharajawela United People's Organisation).
Dit is een bevolkingsorganisatie in een moerassig gebied, waar zo'n kleine 4000 mensen
wonen. Deze mensen wonen, voornamelijk illegaal, verspreid over een aantal kleine
dorpjes, waar de levensomstandigheden abominabel zijn. Het MUPO probeert hier wat
aan te doen, en gebruikt hiervoor de hulp van voornamelijk Delftse studenten. De dage
lijkse leiding van het MUPO is in handen van Yanodaya (dit betekent zoiets als verlich
ting). Dit is een team van zo'n 10 mensen, die elk met hun eigen taken de bewoners van
het moeras proberen te helpen en te stimuleren. Zo onderhoudt Yanodaya een bibliotheek,
zij houdt de financiën bij, zij organiseert workshops, zij zorgt voor goedkope inkoop en
distributie van voedsel, zij onderhoudt de contacten met de overheid, etc.
Bovendien onderhoudt Yanodaya de contacten met de studenten, zoals ons. Dit gebeurt
voornamelijk via Mr. Lerins Peries, de leider van Yanodaya, en ook degene die het best
Engels spreekt, en dat scheelt. Met deze man overlegden wij bijna iedere dag, en hij
introduceerde ons ook aan allerlei mensen die we nodig hadden. Voor het technische
gedeelte bleek later ook Mr. Tissa heel belangrijk te zijn, maar door zijn gebrekkige
Engels, en ons nog steeds veel gebrekkiger Singalees, was overleg met hem moeilijk. Hij
nam ons wel overal mee naar toe, en liet ons de relevante delen van het moeras zien.
Het werk vond voornamelijk thuis plaats, want een kantoor ofzo was er natuurlijk niet
voor ons. Stond ons in het begin slechts een oud typemachientje ter beschikking, later
wisten wij via een aangeschoten ambassadefunctionaris op een feestje, een prehistorische
computer los te weken, waardoor wij iets sneller konden werken. Verder moesten wij
regelmatig voor ons werk naar Colombo, waar de meeste overheidsorganisaties zaten,
hetgeen wij met de motor, danwel met de overvolle bussen, die vrij onregelmatig reden,
deden. Ook in Negombo, een plaats in het Noorden van het moeras waren we wel eens
aan het werk, omdat daar een Nederlandse ontwikkelingswerker zat met een computer.
Het werk
Ons werk bestond uit verschillende onderdelen. Om de onzekere eigendomstoestand voor
de bewoners van het moeras te analyseren zouden we beginnen met een onderzoek naar
de eigendomsverhoudingen binnen het moeras. Dit was een stuk lastiger dan het leek. Na
enig zoekwerk bij verschillende overheidsinstanties bleek de administratie op een voor ons
niet zo erg handige manier georganiseerd te zijn. Op notaris. Dit betekent dat je eerst een
huidige of voormalige eigenaar moet hebben, zodat je zijn notaris kan vinden, en dan kun
je verder zoeken, want in de akte staat wel een verwijzing naar de vorige akte. Aangezien
het moeras vroeger uit rijstvelden bestond, dichter bevolkt was, en door verzilting van de
grond gewoon verlaten, was het volkomen onduidelijk wie de huidige of voormalige
eigenaar was, zodat deze zoekwijze vrijwel onmogelijk was. De overheid claimde dat het
meeste land van haar was, en vond in ieder geval dat zij de grond mocht uitgeven, dus
hebben we dit probleem voorlopig maar onopgelost gelaten.
De bewoners van het moeras, onze werkgevers eigenlijk, staan naast de onzekerheid over
het eigendom van de grond waarop zij wonen, aan nog een heel aantal problemen bloot.
Geodesie wereldwijd
272
