STAGEVERSLAG SURINAME 1994
Erik Dolle en Jurjen Medendorp
'Hoe gaat het?' Standaard opening van ieder gesprek in Suriname. 'Het gaathet gaat
Standaardantwoord. Ik heb weieens geprobeerd: 'Ik voel me als een doks in een emmer
water.Doksen zijn eenden. Maar het wordt niet begrepen op zo'n dag dat het te warm is
voor meligheden.1
Tja, een stage in Suriname, wat moet je daar zoal doen? Suriname daar is het toch erg
armoedig en je hebt daar toch ook zo'n legerleider die bij het minste of geringste de
macht grijpt? Inderdaad gaat het de laatste jaren, eigenlijk al sinds de onafhankelijkheid
van Nederland ongeveer 20 jaar geleden, bergafwaarts met Suriname of Sranang. Ook
klopt het dat Bouterse twee keer de zittende regering aan de kant heeft geschoven om zelf
'orde op zaken te stellen', maar dat was ook geen denderend succes. Het land wordt dus
armer en armer, vooral ook omdat de politici, waarvan sommigen al decennia aan de
macht zijn vooral voor hun eigen zaakje werken, of omdat ze door allerlei personen tegen
worden gewerkt. Gevolgen van dit alles zijn dat het land eigenlijk economisch bergaf
waarts dendert, de inflatie is bijna astronomisch hoog (april 94: 1 Nederlandse gulden
komt overeen met 80 Surinaamse, maar in april 1995 is de koers al 1:425), de produktivi-
teit ligt erg laag en de gemiddelde Surinamer heeft de grootste moeite om het hoofd
boven water te houden. Toch kan het erg leuk zijn om een paar maanden Surinamer te
zijn, maar dat komt misschien ook omdat wij beschikten over die keiharde Nederlandse
guldens, dat maakt het leven een stuk draaglijker.
Zoals uit bovenstaande citaat naar voren komt, zijn Surinamers erg goed in het voeren
van nietszeggende gesprekken. Terwijl in Nederland het weer erg geliefd is gaat het daar
vooral over de broodprijs, of een of andere vakbond die weer staakt, of over de gaten in
de wegen. Uitblinkend in spitsvondigheden is men ook niet; op het antwoord dat een
pakketje met Vrij Nederland en ander bladen uit Nederland ongeveer 7 weken later met
de boot zou komen, vroegen wij of het soms met een zeilboot kwam. De betreffende
ambtenaar begreep het niet zo. Nou ja, er was in ieder geval een ambtenaar aanwezig.
De 'zeven-even-ambtenaar' komt net als iedereen om zeven uur 'aan het werkMaar hij
blijft daar niet lang. Al na een paar minuten moet hij 'even weg'. De rest van de dag
komt hij niet meer terug. Deze ambtenaar heeft het te druk om aan het werk te komen. Hij
accepteert de ambtenarenstatus en het bijbehorende salaris als basisinkomen.
Stages over de grenzen
1 De verschillende citaten zijn afkomstig uit 'De kortste weg naar Langatabbetje' van Wim Noordegraaf.