Toen het eten op was en de borden waren afgewassen, kon het 'klootschieten' beginnen.
Kirsten en Jacoline hadden een parcours uitgezet om en nabij de camping. Joeri, Judith en
Arnaud zouden tijdens het klootschieten boodschappen doen terwijl Kirsten, Jacoline en
Pepijn als spelleiding zouden fungeren. Het klootschieten werd enigszins een fiasco omdat
binnen tien minuten alle aardappelen (die als bal (lees: kloot) dienst deden), of in de sloot
terecht kwamen, of in een aantal stukken uit elkaar vielen.
Na het klootschieten werd het kampvuur aangemaakt en werd er gezellig gekletst en
gedronken. Om ongeveer 22.30 uur arriveerde het bestuur. Voorzitter Bor vertelde aan de
hand van erg leuke, maar niet altijd even duidelijke dia's een verhaaltje over Snellius en
diens meest markante figuren. De rest van de avond werd er gezopen en vooral erg slap
geluld. Over vroeger welteverstaan (1988, 21 juli, half 3, Kees Jansmaetc etc).
De volgende ochtend troffen we een nog lichtelijk bezopen Snelliusvoorzitter aan de
ontbijttafel.
Plons
Het ochtendprogramma bestond uit een aantal spelletjes (met veel water), waarvan het
eerste spel, piketje draaien langs de sloot, de absolute klapper werd. Maar liefst drie
aankomend geodeten denderden met de meest vreemde kapriolen de zeker niet schone
sloot in.
Tegen twaalven vertrok de eerste groep voor de speurtocht van ongeveer 10 kilometer.
De E.J.W.C. zorgde onderweg voor de nodige afleiding, door op verscheidene plekken in
het parcours de aankomende eerstejaars de meest simpele opdrachten annex spelletjes te
laten doen. Als extra opdracht bij de speurtocht was vermeld dat iedere groep een emmer
met zeewater moest meesleuren naar het kampeerterrein (dit betekende dus ongeveer
zeven kilometer lopen met een volle emmer).
Snellius
