jawel, de boxen op de rolwagen en let's party! Dit werd niet door iedereen gewaardeerd,
de basklanken hadden namelijk precies de goede frequentie om de grond waar de tenten
op stonden in eigenfrequentie te laten resoneren. Wat dus resulteerde in een locale
aardbeving onder het tentenkamp. Maar wakker waren we.
De tweede vrijdagavond werd met behulp van een stel ouderejaars toch nog tot een lekker
latertje gemaakt.
Zoals vrijdagavonden soms staan voor inkakken, staan zaterdagochtenden zeker weten
voor uuuuuiiiitslapen, geeeeeuw. 's Middags weer een primeur: softballen. Homeruns
waren voor de veldpartij extra lullig omdat ze dan ook een stieregevecht moesten leveren
om de bal terug te krijgen uit de ernaast gelegen wei. 's Avonds een videootje en een
héél, héél voorzichtig kampvuur.
Ook zondagochtenden bleken voor uitslapen te staan, vervolgens gingen we wat zwemmen
en wat gemotoriseerde eendjes aanduwen. Toen werd het weer langzaamaan drukker met
de thuisgangers; tja dan maar weer barren...
Nieuwsbericht maandagavond 22 juni: Nederlandse uitschakeling voor de EK-titel door
Denemarken. In Markelo worden onder groot gejank vlaggen in de fik gestoken en tenten
gemolesteerd. Het plaatselijke gezag heeft grote moeite gehad om de gemoederen te
kalmeren, maar de zaak is nu toch onder controle en verdere excessen worden niet
verwacht.
Het voetballen, op dinsdag, tegen de plaatselijke jeugd gaf wat regelproblemen, qua veld
en tegenstrevers, maar uiteindelijk waren er dan toch een hobbelveldje en wat doipslocals
gevonden. Het veld was echt fantastisch: als echt hard werd getrapt konden het trotseren
van prikkeldraad, slootje en loslopend vee het gevolg zijn. Wat hadden we dit toch weer
mooi uitgezocht.
Woensdag, cursusdag. Er werd Indonesisch geleerd en andere cursussen bezocht. Het
animo nam af, de studenten raakten vermoeid.
Jawel, de slotmaaltijd, ook dit jaar weer op de laatste donderdag. Om de hoek deze keer,
zelfs in het meetgebied, hoe idyllisch. Speeches vlogen heen en weer, bier volgde daarop
en het was weer bieregezellig. Op het kamp kwam de kerstman langs, die het afsluiten
van het geodetische jaar een extra tintje kwam geven met het uitdelen van enkele cadeaus,
in de vorm van certificaten. De langste meetploeg kwam aan bod, de meeste krassen op
één auto, het grootste barverbruik en diverse andere zaken. Maar oh, wat was men moe
na drie weken meten... Opvallend was dat de oudstejaars duidelijk in de beste vorm
waren. Zij hadden gezamenlijk een leuke nacht.
De opruimochtend begon met strijkers van de boer en waar? Jawel, gooi ze maar tussen
de tenten. Vervolgens ook nog de losgeslagen kerstman die met de barbel rondsjouwde.
Wat begint de gemiddelde ochtend in Markelo toch heerlijk vredig.
Opruimen en afscheid nemen volgden elkaar toen in hoog tempo op, de commissie had
zere hartjes, de deelnemers wilden slapen en de staf was zo cool als altijd.
Snellius
341