COLOFON zij die de eindstreep haalden Zo'n twee-en-een-half jaar geleden tijdens een gezellig avondje zomerkamp, je kent ze ongetwijfeld wel, kwam Judith met het dronken idee dat het maken van een lustrumboek wel leuk zou kunnen zijn. Al snel had zij een medestander gevonden in de persoon van Maartje. Vergezeld met glaasje wijn in de hand liepen zij eens door de schuur en stuitte vrij snel op een donkere krullenbol die al zoveel bier achterover geslagen had dat hij spontaan: 'JA' antwoordde en het bier weer ter hand nam. Toen begonnen de problemen pas echt. Zoveel dronken mensen lopen er nou ook weer niet rond. Misschien toch niet de goede avond uitgekozen. Gelukkig, nou ja gelukkig, werd nog een nuchter meisje gevonden die er ook wel heil in zag. Nu zochten we nog iemand met verstand. Inderdaad een ouderejaars, Heidi. Yvo zag nu toch wel enige (maandelijkse) probleempjes ontstaan, met zoveel vrouwen in de commissie. Daarom werd de commissie compleet gemaakt met jong blond bloed. Wij noemen hem Anton. Vol enthousiasme begon het Boek haar werk. Er werd veel vergaderd, gediscuseerd en vooral lekker gegeten. Het vinden van de juiste drukker leverde misschien wel de meeste vergaderuren op. Maar uiteindelijk werd ook die drempel overwonnen. Langzaam werden de veren eens goed geschud. Adverteerders werden gezocht, hoogleraren, afgestudeerde en niet-afgestudeerde geodeten, besturen en commissies werden aangeschreven, de lay-out werd bedacht (ja, daar is werkelijk over nagedacht!) om uiteindelijk deze mooie, dikke, waanzinnige, fantastische, gave creatie, waar u nu in leest, aan u te kunnen verkopen (in de meest letterlijke zin van het woord). Maar helaas het leven is niet altijd zo rooskleurig als je denkt. Ook in deze soap komen tranen voor... Om een langzame soap iets te versnellenwaren er toen nog maar 5 negertjes (u kent ze wel). Gelukkig bestaat er nog een jaar '91 waar altijd wel pit in zit. Een nieuw zesde negertje met veel rekenverstand en inspiratie (leve de koningin) was al snel gevonden. Fieke zou dit varkentje wel even wassen. Zouden deze zes het wel tot het einde uitzingen We zitten nu in de laatste zin van het boek, onze ogen vallen bijna dicht, maar we kunnen nu met zekerheid zeggen: "HET IS GELUKT!!" Iedereen die ons geholpen heeft in de afgelopen twee-en-een-half jaar willen wij hierbij hartelijk bedanken. Het boek is uit! Colofon 419

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1995 | | pagina 439