stelsel van het Burgerlijk wetboek en de Kadasterwet zonder meer uit de openbare
registers en de kadastrale registratie aan derden kunnen worden verstrekt.
Duidelijk is dat de persoonsgegevens die in de openbare registers en de kadastrale
registratie worden opgenomen, noodzakelijk zijn als identificatie in het rechtsverkeer. Om
deze identificatie mogelijk te maken, moeten de akten die bij het Kadaster in de openbare
registers ingeschreven worden, voldoen aan een aantal inschrijvingsvereisten. Zo moet de
akte persoonsidentificerende gegevens bevatten. De wetgever heeft zich uitdrukkelijk
beperkt tot de noodzakelijke gegevens; andere gegevens dan deze noodzakelijke gegevens
mogen dan ook niet in de registraties worden opgenomen. Zo is bij de kamerbehandeling
de geboorteplaats van de gerechtigde geschrapt en het beroep toegevoegd.
Het Kadaster heeft jaarlijks te maken met zo'n 550.000 mutaties en 2 miljoen verstrekkin
gen vanuit de bewaringen. Daar komen nog de verstrekkingen via het kadasternetwerk en
de massale output bij. Het gaat daarbij om object-gegevens (zoals de zaken en de rechten)
en persoonsidentificerende gegevens. Beide categorieën zijn gegevens die herleidbaar zijn
tot natuurlijke personen. Bij deze informatie zitten ook zaken als onder curatele stelling,
faillissementsverklaring, surséance van betaling. Dit kan zeker als gevoelige informatie
gezien worden. Ook andere gegevens kunnen een inbreuk op de financiële privacy
vormen, door inzicht te geven in de vermogens- en schuldpositie.
Het opvallende van ons stelsel van openbare registers en kadastrale registratie is nu dat al
deze gegevens zonder beperking aan een ieder verstrekt mogen worden. Ook het doel
waarvoor iemand de gegevens opvraagt, speelt daarbij geen enkele ról. Bij verstrekkingen
kan het dan ook best gaan om een ander gebruiksdoel dan het waarborgen van de
rechtszekerheid. Als voorbeeld kan worden gewezen op het verstrekken van gegevens aan
een makelaar via de permanente aansluiting op het kadasternetwerk, die hem tevens
kunnen dienen in zijn assurantie-adviespraktijk. Men zou in dat verband heel goed kunnen
stellen dat de legitimiteit van het overheidshandelen in gevaar komt, vooral omdat het
gaat om gegevens die zijn verkregen door 'dwangverstrekkingen'
Bij het principe van volledige openbaarheid van openbare registers en kadastrale registra
tie kunnen dan ook wel vraagtekens worden gezet. De hier bedoelde registers waren in
het verleden openbaar mede vanuit de wetenschap dat het om papieren archieven ging.
Het kostte destijds de nodige moeite om daaruit een groot aantal gegevens te verzamelen.
Er waren natuurlijke drempels aanwezig ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer.
Nu een groot deel van deze gegevens via de AKR en het kadasternetwerk veel gemakke
lijker beschikbaar is, dringt zich hierbij toch de vraag op of er niet meer waarde zou
moeten worden gehecht aan de privacy. De Europese Privacy-riChtlijn zal naar onze
mening in de toekomst ook voor het Kadaster tot een duidelijk(er) formulering van de
doelstelling van de registraties moeten leiden.
Nevenprodukten van het Kadaster
Daarnaast moet een nieuwe ontwikkeling worden genoemd. Bij het Kadaster bestaat
interesse om, mede in het kader van de verzelfstandiging, nieuwe produkten te ontwikke-
Geodesie wereldwijd
36