Helaas kon de ART geen commercieel succes worden omdat de prioriteiten van het bedrijf toen bij de ontwikkeling van militaire en medische apparatuur lagen. Horizon Camera In die tijd, het midden van de jaren zeventig, dachten wij al aan oplossingen voor detail meting die efficiënter zijn dan de elektronische tachymetrie. Als uitgangspunt daarvoor werd het in 1956 door "De Oude Delft" ontwikkelde Horizon Camera (HOCA) gebruikt. De HOCA is een camera met een horizontaal gezichtsveld van 355° en een verticaal gezichtsveld van 15°. De mogelijkheden van dit instrument waren al eens eerder door geodeten onderzocht. Zij kwamen tot de conclusie dat de HOCA niet bruikbaar was, maar men had de oplossing in de verkeerde richting gezocht. Het fotograferen van bakens die waren opgesteld op de te meten detailpunten bleek een verkeerde benadering te zijn. Onze oplossing om detailpunten vanuit twee of drie opeenvolgende standplaatsen te fotograferen en de coördinaten te berekenen met behulp van voorwaartse insnijding bleek dan ook het ei van Columbus te zijn. Net als bij de luchtfotogrammetrie behoeven de coördinaten van de opeenvolgende opnameposities niet bekend te zijn, maar loopt de vereffening van de meting via de opgemeten detailpunten. Iedere opname leverde een film op met daarop afgebeeld de situatie rondom het opnamestandpunt. Op de Faculteit werd een automati sche hoekmeter (HOME) ontwikkeld waarop de detailpunten op de films werden aange meten en automatisch geregistreerd. Het functioneel ontwerp van HOCA plus HOME gaf een aardig inzicht in de richting waarin de terrestrische fotogrammetrische detailmeting zich zou moeten ontwikkelen. Movie Map In dezelfde tijd kwam men bij het Amerikaanse leger tot de conclusie dat de omzetting van militaire stafkaarten naar computerbestanden geen significante verbetering opleverde, omdat diezelfde kaarten twee-dimensionaal werden afgebeeld op beeldschermen. De computers werden gebruikt als elektronisch papier. Men wilde de mogelijkheden van de automatisering benutten door het introduceren van drie-dimensionale beelden. Met behulp van Movie Map kon men als het ware op het beeldscherm door een drie-dimensionale stad rijden of daar met een helikopter overheen vliegen. De gegevensinwinning was iets ingewikkelder dan bij het HOCA-project, omdat bij Movie Map de opname met filmca mera's werden gemaakt vanaf het dak van een rijdende auto. Besloten werd om de sterke punten van het HOCA-project en van Movie Map te combineren in een nieuw project FRANK. FRANK FRANK is een acroniem voor Fotografische Registratie van topografie ten behoeve van ANaloge beeldpresentatie en Kaartvervaardiging. De bedoeling was dus om met het systeem kaarten te produceren, maar ook foto's die gebruikt konden worden als een soort Movie Map. Hoewel het opnamesysteem van het HOCA-project verreweg te prefereren was boven het Movie Map systeem bleek al gauw dat de horizon camera teveel beperkin gen had. Vooral het verticale gezichtsveld van slechts 15° was te klein. Het FRANK- systeem komt gedeeltelijk in de plaats van tachymetrie, waardoor punten op de grond zichtbaar moeten zijn en in de plaats van fotogrammetrie waardoor punten op de dakran den van gebouwen zichtbaar moeten zijn. Naast een groot horizontaal gezichtsveld van 360° was ook een groot verticaal gezichtsveld noodzakelijk. Geodesie wereldwijd 60

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 1995 | | pagina 83