Vuur
niet altijd meer noodzakelijk is.
Tenslotte is er in de genoemde nota's een hernieuwde aandacht voor de relatie
tussen stad en land gekomen. Stad en land worden steeds minder beschouwd als
twee gescheiden werelden, maar als buren die van alles voor elkaar kunnen
betekenen. Het land fungeert als tuin van de stad, waar stedelingen rust en
ruimte zoeken. De plattelandsbewoners kunnen door zich te richten op
bovengenoemde verbreding, focussen op de stedelijke afzetmarkt. Bij uitbreiding
van steden wordt steeds meer gelet op landschappelijke en cultuurhistorische
waarden en wordt getracht landschappelijke patronen te blijven volgen.
Ontwikkelingen in het instrumentarium
Over het inrichtingsinstrumentarium voor het landelijk gebied is in de afgelopen
lustrumperiode vurige discussie geweèst. Het lanarichtingsinstrument is van
oudsher het instrument bij uitstek om functieveranderingen te implementeren,
waarbij de combinatie van bestemming, inrichting en beschikking in een
samenhangend plan gemaakt werd. Naast landinrichting vonden ook andere,
minder gereguleerde vormen van gebiedsgerichte aanpak plaats. Hierbij is de
combinatie van bestemming, inrichting en beschikking minder direct. De
beschikking wordt bij landinrichting onder andere geregeld met behulp van het
plan van toedeling.
Inpassing van de veranderde doelstellingen in het natuurbeleid (de komst van de
Ecologische Hoofdstructuur) leidde begin jaren '90 tot vertragingen in de toch al
lang durende landinrichtingsprojecten. Multifunctionaliteit bleek niet alleen een
langere duur van projecten te betekenen, maar ook tot een afnemend draagvlak
in de streek te leiden. In 1995 is een herijking van de landinrichting ingezet.
Verbreding (bijvoorbeeld naar inzet in de stad-land relatie en naar waterbeheer),
vereenvoudiging, versnelling, flexibilisering, imago en communicatie zijn daarbij
Kennis aan herverkavelen
De rol van de sectie bij het inrichten van het landelijk gebied ligt voornamelijk
op het terrein van de ontwikkeling van het herverkavelingsproces. Een
fundamenteel proefschrift dat hierover onlangs verschenen is, is "Kennis
aan herverkavelen". Dit proefschrift bevat een systematische beschrijving
van een vijftal basisfacetten van het herverkavelen. Het gaat om de facetten
"het object", "de eisen", "de handelingen", "de herverkavelaar" en "het
herverkavelingssysteem". Hierdoor wordt de kennis over herverkavelen,
die vaak voornamelijk alleen in de hoofden van de herverkavelaars
aanwezig was, uitgebreid aan het papier toevertrouwd. Uiteindelijk mondt
het onderzoek uit in de ontwikkeling van een kennisgebaseerd systeem
voor het herverkavelen.
de kernwoorden. Tot nu toe heeft de herijking nog niet geleid tot een nieuwe
Landinrichtingswet, hoewel in de praktijk al volop wordt geëxperimenteerd met
de herijkingsideeën.
Deze herijkingsideeën zijn deels ook terug te vinden in de Reconstructiewet
concentratiegebieden. Deze wet, bedoeld om de mestoverschotgebieden opnieuw
in te richten, waarbij intensieve veeteelt verplaatst dient te worden van plaatsen
waar verdergaande verzuring ongewenst is naar een soort van bedrijventerreinen
voor intensieve veeteelt, is in parlementaire behandeling. Over deze reconstructie
wordt elders in dit lustrumboek geschreven.
171