Vuur niet altijd meer noodzakelijk is. Tenslotte is er in de genoemde nota's een hernieuwde aandacht voor de relatie tussen stad en land gekomen. Stad en land worden steeds minder beschouwd als twee gescheiden werelden, maar als buren die van alles voor elkaar kunnen betekenen. Het land fungeert als tuin van de stad, waar stedelingen rust en ruimte zoeken. De plattelandsbewoners kunnen door zich te richten op bovengenoemde verbreding, focussen op de stedelijke afzetmarkt. Bij uitbreiding van steden wordt steeds meer gelet op landschappelijke en cultuurhistorische waarden en wordt getracht landschappelijke patronen te blijven volgen. Ontwikkelingen in het instrumentarium Over het inrichtingsinstrumentarium voor het landelijk gebied is in de afgelopen lustrumperiode vurige discussie geweèst. Het lanarichtingsinstrument is van oudsher het instrument bij uitstek om functieveranderingen te implementeren, waarbij de combinatie van bestemming, inrichting en beschikking in een samenhangend plan gemaakt werd. Naast landinrichting vonden ook andere, minder gereguleerde vormen van gebiedsgerichte aanpak plaats. Hierbij is de combinatie van bestemming, inrichting en beschikking minder direct. De beschikking wordt bij landinrichting onder andere geregeld met behulp van het plan van toedeling. Inpassing van de veranderde doelstellingen in het natuurbeleid (de komst van de Ecologische Hoofdstructuur) leidde begin jaren '90 tot vertragingen in de toch al lang durende landinrichtingsprojecten. Multifunctionaliteit bleek niet alleen een langere duur van projecten te betekenen, maar ook tot een afnemend draagvlak in de streek te leiden. In 1995 is een herijking van de landinrichting ingezet. Verbreding (bijvoorbeeld naar inzet in de stad-land relatie en naar waterbeheer), vereenvoudiging, versnelling, flexibilisering, imago en communicatie zijn daarbij Kennis aan herverkavelen De rol van de sectie bij het inrichten van het landelijk gebied ligt voornamelijk op het terrein van de ontwikkeling van het herverkavelingsproces. Een fundamenteel proefschrift dat hierover onlangs verschenen is, is "Kennis aan herverkavelen". Dit proefschrift bevat een systematische beschrijving van een vijftal basisfacetten van het herverkavelen. Het gaat om de facetten "het object", "de eisen", "de handelingen", "de herverkavelaar" en "het herverkavelingssysteem". Hierdoor wordt de kennis over herverkavelen, die vaak voornamelijk alleen in de hoofden van de herverkavelaars aanwezig was, uitgebreid aan het papier toevertrouwd. Uiteindelijk mondt het onderzoek uit in de ontwikkeling van een kennisgebaseerd systeem voor het herverkavelen. de kernwoorden. Tot nu toe heeft de herijking nog niet geleid tot een nieuwe Landinrichtingswet, hoewel in de praktijk al volop wordt geëxperimenteerd met de herijkingsideeën. Deze herijkingsideeën zijn deels ook terug te vinden in de Reconstructiewet concentratiegebieden. Deze wet, bedoeld om de mestoverschotgebieden opnieuw in te richten, waarbij intensieve veeteelt verplaatst dient te worden van plaatsen waar verdergaande verzuring ongewenst is naar een soort van bedrijventerreinen voor intensieve veeteelt, is in parlementaire behandeling. Over deze reconstructie wordt elders in dit lustrumboek geschreven. 171

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Lustrumboek Snellius | 2000 | | pagina 181