Buitenlandexcursie ZIPPO 1997
Zondag 26 januari
Lustrumboek 'The 5th Element"
Net als elk jaar werd in 1997 een buitenlandexcursie georganiseerd door een
zestal enthousiastelingen. Na een roerige vorming van de commissie, met een
heuse schorsing van een Algemene Leden Vergadering als "hoogtepunt", werd
besloten dat ditmaal het zuiden van Europa eens aan de beurt was voor een
bezoek. Als naam werd gekozen: ZIPPÓ (Zwitserland, Italië en Parijs een
Prachtige Omzwerving). En een prachtige omzwerving werd het...
Het begon allemaal op zondag 26 januari om 6 uur in de vroegte. Terwijl de
ene hettt van de commissie op geo de bus met enorme voorraden bier, fris en
etenswaren vulde, ving de andere helft voor station CS, de grote groep
ongeduldige en kleumende deelnemers op. Nadat de bus ook ter plekke was,
bleek slechts Mathijs nog te ontbreken. Die had dit echter doorgeaeven. Nadat
ook hij gearriveerd was, konden we vertrekken. In de bus bleet het nog vrij
rustig, wat wel begrijpelijk was bij zo'n vroeg vertrektijdstip. Omdat de bus niet
helemaal vol geboekt was, was het mogelijk geworden om twee tafeltjes achterin
de bus te plaatsen. Richard, die net als de vorige twee keer onze chauffeur was
(geheel vrijwillig!), kon flink doorrijden. In Duitsland mocht de bus zelfs 100
km/h rijden. Daar had Arno geen rekening mee gehouden, zodat we na een
tijdje al flink voor waren op tijdschema, öelukkig maar. want het bleek nog
een heel eind naar Solothurn in Zwitserland. Om half twaalf werd op een
Raststatte in Baden-Baden een pauze in gelast. Uiteraard werd hier een potje
gevoetbald. Alhoewel het niveau van sommige aeo's zodanig was dat betwijfeld
kon worden of hier nog wel het woord voetbal nog wel het juiste woord was.
Het werd zoals gebruikelijk meer een potje schiet-de-bal-zo-hard-en-ver-
mogelijk-weg. Naar later bleek zou de bal dit dan ook niet de hele week vol
houden.
Om een uur of zes, werd het pittoreske stadje Solothurn bereikt. Van te voren
hadden we op de kaart opgezocht waar de jeugdherberg zich moest bevinden.
Helaas hebben oude stadjes de gewoonte ommuurd te zijn. Omdat Richard
geen wonderen kan verrichten, ging een Zippo delegatie te voet het stadje in
om eens te infomeren of de bus nog dichterbij geparkeerd kon worden. Dit
bleek te kunnen, als de bus even om het stadje heen reed. De herbergier van
deze eerste jeugdherberg bleek een nogal gestresst kijkend persoon. Hij werd
bovendien van ons alleen maar gestresster, want we waren met 1 meisje en 1
jongen meer dan hij verwacht had. Bovendien ging tot overmaat van ramp
nog het rookalarm af, omdat technicus Mathijs zich afvroeg of deze het wel
deed. Dit bleek dus het geval te zijn. De jeugdherberg bleek een erg mooie en
moderne herberg. Nadat iedereen een kamer gevonden had, verspreidde de
groep zich over de weinige eetgelegenheden in het stadje die geen Ruhetag
hadden. Nadat iedereen, geschrokken van de Zwitserse prijzen, een niet al te
grote maaltijd had gehad, ging het verder richting de café's. Alhoewel: veel
café's bleken er ook al niet te zijn in dit ongetwijfeld erg leuke stadje. Daarom
waren de meeste geo's al weer voor middernacht terug in de herberg, waar
door menigeen nog een kaartje werd gelegd.
Tijdens dit potje kaarten kwam dan eindelijk onze tweede begeleider, Rini Kremers,
binnenvallen. Als gevolg van persoonlijke omstandigheden kon Gerold Beckers
ons niet begeleiden. Gelukkig bleek Rini bereid in te vallen en zelfs een deel
van zijn ski-vakantie hiervoor op te geven. Zodoende kwam hij met de trein
direct van zijn vakantieadres, via een stuk of zes overstappen in onze herberg
terecht. De vereniging met begeleider Geert Blommers moest echter nog even
wachten, omdat die op onverklaarbare wijze onvindbaar bleek, zodat Rini maar
besloot zich in een leegstaande kamer te installeren, waar onze gestresste
herbergier gelukkig niet achter gekomen is.
216
