Nawoord Lustrumboekcommissie "The 5th Element"
346
Lustrumboek "The 5th Element"
Geachte lezer,
Eindelijk heeft u het einde van dit fraaie boekwerk bereikt, net zoals de
Lustrumboekcommissie dat einde eindelijk bereikt heeft. Deze prestatie is mede
mogelijk gemaakt door vele mensen, waarvan we er graag een aantal bij naam
noemen en bedanken: Axel Smits voor het inscannen van de foto's, Mario De
Priscio voor al zijn computerhulp (al kreeg hij Pagemaker niet werkend), Fred
Jesse voor het beschikbaar stellen van de laptop waarop Pagemaker wél werkt
en de foto voor het element water, Duncan Jesse voor het uitlenen van de zipdrive
(vertrouw nooit op het netwerk...) en Bruce Willis voor zijn opbeurende E-mails,
brieven en gesigneerde foto's (zie foto) voor als de commissie het niet meer zag
zitten (het boek is trouwens beter dan de film).
Maar ere wie ere toekomt, deze mensen waren niet nodig geweest, als de
Lustrumboekcommissie anderhalf jaar geleden niet was begonnen aan dit project.
Uiteindelijk leverde het een mooi boek op, maar hoe staat de commissie er nu
voor? We hebben een voorzitter met een muisarm, een vice-voorzitter die door
het overwerken twee kilo afviel, een secretaris die geschiedenis heeft geschreven
door een relatie aan te knopen met een commissielid, een penningmeester die
ooit tijdens een vergadering het meest dronken verhaal over haar vriendje aan
de telefoon hoorde, maar dat alleen aan de commissie liet blijken door een
"oooh, aaah, ooooii, jjaaaa, nneeee, echt? Hihihihihihihihi" de kamer in te
giegelen en een lid dat geen commissiewerk meer wilde doen, tot een Bacardi-
cola-avondje haar een plaats gaf in de lustrumboekcommissie.
Of het leuk was? Ach, de computers zijn meermalen vervloekt, de DIA is meermalen
vervloekt, Pagemaker is meermalen vervloekt, maar in Maastricht was alles
vergeten. Op commissieweekend ging het over luxe lunches, heerlijke biertjes,
BH-sluitingen, kermis op het Vrijthof en dineren naast een vrijgezellenavond (en
dat met meerdere blonde vrouwen in je commissie). En in de trein kon je slapen,
heel lekker slapen. Al het overwerken leek vergeten. Tot maandagmorgen. Toen
