In memoriam ir, H.M. de Heus
1 uctrumhogk "TKp Ath Flprng>n+"
"Tussen de lijnen werd de tijd ontijdig
en schoofde ruimte uit uw lichaam weg.
leder begrip dat nog iets van u zegt
Krijgt doel te veel en middelen te weinig.
Ik kan u niet met Euclides beschrijven
want de figuur waarmee gij congrueert
heeft punten nodig der oneindigheid.
(Uit G. Achterberg Euclides')
Op donderdag 21 januari 1 999 overleed op 50-jarige leeftijd, geheel onverwacht,
ir. H.M. de Heus (universitair hoofddocent aan de subfaculteit der Geodesie).
Henk heeft, in de ruim 25 jaar die hij aan de TU verbonden was, duidelijk een
heel eigen plek verworven, ledereen kende hem. Hij was landmeter, wetenschapper,
docent en bestuurder tegelijk. Hij zat jarenlang in het bestuur van de faculteit en
ook binnen onze eigen groep hebben we vaak dankbaar gebruik gemaakt van
zijn kennis en ervaring op bestuurlijk gebied. Hij deed dat zo op zijn eigen
onnavolgbare wijze; altijd rustig, altijd bedachtzaam en altijd met oog en oor
voor degenen met wie hij samenwerkte. Henk plaatste zichzelf nooit in het
middelpunt van de belangstelling. Hij zei ook nooit teveel, maar als hij iets zei,
dan luisterde iedereen en deed je er goed aan zijn advies ter harte te nemen. Op
zijn eigen karakteristieke wijze heeft hij zo veel dingen voor elkaar gekregen.
Bescheiden als hij was liet hij zich daar echter nooit op voorstaan.
Op dezelfde wijze speelde Henk ook een belangrijke rol binnen onze sectie
Mathematische Geodesie en Puntsbepaling. Als universitair hoofddocent
ontwikkelde en gaf hij veel colleges. Veel ingenieurs hebben van hem onder
andere de beginselen van de geodetische kwaliteitsbeheersing geleerd, een vak
dat essentieel belang is voor de Delftse opleiding. De studenten leerden hem ook
kennen tijdens de zomerkampen die aan het einde van de eerste drie jaren
gehouden worden. Henk vormde de drijvende kracht achter die zomerkampen,
waarbij zijn omgang met en begeleiding van de studenten altijd heel prettig was.
Hij wist hen daarbij op subtiele wijze te motiveren en aan het denken te zetten.
Tijdens de evaluaties kwam dan ook altijd naar voren dat de studenten zijn manier
van begeleiden zeer waardeerden.
Tijdens die zomerkampen kwam de ware landmeter in Henk boven. Hij bezat dat
specifieke gevoel voor getallen en meetkunde, een gevoel dat een goede
landmeter kenmerkt. Die eigenschap kwam hem ook goed van pas bij zijn
wetenschappelijk werk, dat de laatste jaren vooral op het gebied van de
deformatie-analyse lag. In nauwe samenwerking met onaer andere de
Nederlandse Aardolie Maatschappij deed hij onderzoek naar de bodemdaling
in Groningen. Hij wist daarbij feilloos de kritieke punten te definiëren en zocht
naar goede, consistente oplossingen. Of het nu ging om het meest geschikte
model om de gemeten bodemdaling mee te kunnen beschrijven of dat het ging
om de koppeling van waterpasgegevens aan GPS-metingen, hij zocht net zo
lang tot er een theoretisch kloppend en praktisch uitvoerbaar antwoord lag.
vi
