V V Y 1 6.5 Recapitulatie In onderstaand schema is de opbouw van de waarde- functie nog eens kort weergegeven: Uitgaande van de verschillende componenten (die elk een zekere ordening aanbrengen in de verzame ling van mogelijke overboekingen) hebben we nieuwe componenten (As, S, R/rgevormd, die de verzameling op een meer zinvolle manier ordenen. Uiteindelijk zijn alle componenten verenigd tot één component, de waardefunctie Fdie basis is voor een beslissingscri terium Het is duidelijk dat de gedaante van de waarde functie zowel moet afhangen van de definitie van de gebruikte factoren als van de doelstelling. De beste waardefunctie is die, welke de grootste kans geeft op een bevredigend resultaat. Dat hij in bepaal- dedelen van de verzameling mogelijke overboekingen (b.v. waar k As) tot een foutieve ordening leidt mag ons dan niet deren. 7 Gebruik van de waardefunctie in een algoritme 7.1 Algoritme We kunnen nu eindelijk gaan rekenen. De bedoeling van al het voorgaande was een algoritme, een re- kenvoorschrift, te vinden voor gebruik in een elek tronische rekenmachine. Dit algoritme ziet er wel zeer eenvoudig uit: 1. Pas voor alle kaveldelen de eerste plaatsing toe. Bereken de sluittermen van de blokdelen. 2. Bereken voor elke mogelijke overboeking de waardefunctie F. 3. Zoek de overboeking met de grootste F. Is deze kleiner dan of gelijk aan 0, ga dan naar 5; voer anders de overboeking uit. Muteer de sluit termen van de bij de overboeking betrokken blokdelen v en w. 4. Herzie F voor alle mogelijke overboekingen uit of naar de blokdelen v en w. Ga terug naar 3. 5. Geef de oplossing. Dit algoritme verandert niet van structuur bij een andere waardefunctie, waardoor de mogelijkheid aanwezig is te experimenteren met verschillende waardefuncties, zonder dat men de overige, tech nisch nog niet zo eenvoudig te realiseren, reken regels behoeft te wijzigen. Door elke overboeking vindt, via de sluittermen, een transformatie plaats in de verschillende uitkomsten van de waarde functie. Deze transformatie is rekentechnisch ge zien waarschijnlijk het meest tijdrovend. Zekerheid dat het eindresultaat aan de verwach tingen voldoet heeft men nooit. Het resultaat hangt immers af van de gevolgde rekentechniek en vooral van de ingevoerde gegevens. Bij een goed gekozen waardefunctie is wél zeker, dat de berekening eens ophoudt. Eist men bijvoorbeeld, als in de eerder ontwikkelde waardefunctie, dat steeds k As voor een uit te voeren overboeking, dan is eenvoudig te bewijzen dat de reeks uitgevoerde overboekingen eindig is. 7.2 Voorbeeld van toepassing Figuur 4 laat zien wat er gebeurt als het algoritme wordt toegepast op een kleine proeftoedeling. De verzameling van mogelijke overboekingen is afge beeld op drie momenten tijdens de berekening, nl. aan het begin, na 6 overboekingen en na 12 over boekingen. Na de twaalfde overboeking is er vol gens de waardefunctie F S k (svswk) geen enkele overboeking meer zinvol. P p Ft r G g sv sw k As 5 R/r S(2-g) i F=k(sv-sw-k)(2-G)(R/r) OPBOUW VAN EEN WAARDEFUNCTIE doel componenten waardefunctie Schema II 144 ngt 71 overboeking van een kavel deel

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Nederlands Geodetisch Tijdschrift (NGT) | 1971 | | pagina 14