noemde, lijkt wat verder weg in de toekomst. Toch hebben de Japanners, die een zeer omvangrijk oceanografisch programma hebben [42, 43], een bulldozer, die tot op 65 meter diepte op de oceaan bodem wordt gebruikt voor civieltechnisch werk. Het apparaat is overigens onbemand; het wordt op afstand bestuurd vanaf de kust of van een opper vlakteschip [44], In Engeland is in aanbouw of misschien nu al gereed, een 50-tons onderwater voertuig op vier wielen, dat wèl bemand is en kan opereren op diepten tot 200 meter [45], En ten slotte heeft het bekende Scripps Institution of Oceanography een experimenteel voertuig op rups banden, dat zelfs in waterdiepten tot 2.000 meter op de oceaanbodem kan rijden [46]. En nu dan die akoestische holografie. Dat is moei lijker, maar toch wil ik een paar woorden zeggen over dit fascinerende onderwerp, omdat het in de toekomst een rol kan spelen bij de kaartering van de zeebodem. Omdat evenwel de terminologie wat ongemakkelijk is, zullen die „paar woorden" be trekking hebben op de optische holografie, waarvan de akoestische een voor de hand liggende, maar niet gemakkelijk te realiseren variant is. De optische holografie is nog jong; pas in 1948 uit gevonden door de Engelse Hongaar Gabor, die, zoals u gelezen zult hebben, juist twee en een halve week geleden daar de Nobelprijs voor heeft ge kregen. Een object dat men optisch-holografisch wil af beelden, wordt verlicht met coherent licht, b.v. ge produceerd door een laser. Het object reflecteert een deel van dat licht diffuus naar een geschikt op gestelde fotografische plaat, die bovendien recht streeks door het laserlicht wordt getroffen. De directe en gereflecteerde lichtgolven interfereren, zodat op de fotografische plaat een interferentie patroon wordt afgebeeld, het „hologram". Dit is de opnamefase. In de reconstructiefase speelt het object geen rol. Het hologram wordt bestraald met coherent licht en het gedraagt zich dan als een zeer samengesteld buigingsrooster. Daardoor ontstaan, behalve de niet-interessante recht door de fotografische plaat gaande lichtgolf, nog twee buigingslichtgolven, waarvan er een identiek is met de golf, die in de op namefase door het object werd gereflecteerd. Het oog van de waarnemer, dat deze golf opvangt, ziet dus een beeld, dat identiek is met het object, dus drie-dimensionaal als het voorwerp dat was [47, 48], Het spreekt vanzelf, dat ook de fotogrammeter ge tracht heeft hiervan gebruik te maken, maar het is alleen gelukt op laboratoriumschaal, met kleine objecten [49]. Weliswaar is men een paar maanden geleden aan de Purdue University erin geslaagd uit een conventioneel opgenomen stereopaar lucht foto's een holografisch stereomodel te maken [50], maar het nut daarvan moet nog wel aangetoond worden. In omstandigheden ongunstig voor het werken met licht, zoals onderwater, ligt het voor de hand in de opnamefase geen lichtgolven, maar ultrasonore geluidsgolven toe te passen. Het produceren van coherent geluid is eenvoudig, maar moeilijk is de registratie van het akoestisch interferentiepatroon [51], dus m.a.w. de vervaardi ging van het hologram. Gabor zegt hiervan in een overzicht over de stand van zaken in 1970 [59]: "Acoustical holography has shown rather slow progress, chiefly owing to the lack of the equivalent of the photographic plate. Een andere complicatie is een gevolg van het grote verschil tussen de frequen tie van het geluid in de opnamefase en die van het laserlicht in de reconstructiefase. Op veel plaatsen in de wereld wordt intussen gewerkt aan de oplos sing van deze problemen; zo schijnt men aan de University of California al aardige vorderingen te hebben gemaakt op de weg naar een methode, die de akoestische holografie geschikt kan maken voor het kaarteren van de zeebodem [52, 53], Toch zal het nog wel geruime tijd duren voordat werkelijkheid wordt wat in een Duits werk over holografie [48] wordt voorspeld over „Holographie mit Schallwellen": „Damit kann es einmal möglich werden den Meeresgrund abzubilden, unterge- gangene Schiffe, unterseeische Vulkane und Ge- steinsverwerfungen zu entdecken, zu orten und zu erkennen". Ik zou u een sprookje kunnen vertellen van mariene geodeten die in een onderzeeboot boven de oceaan- 204 ngt 71

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Nederlands Geodetisch Tijdschrift (NGT) | 1971 | | pagina 8