Agenda
formatiemetingen kan worden beantwoord m.b.v. een spe
ciale meetmethode plus een lineaal met verschuifbare spie-
gel(s).
c. Kern DM 1000: infrarood licht; bereik 1 km (3 reflectors);
nauwkeurigheid 1 cm ±4 mm; compacte bouw.
Dit instrument behoort eigenlijk in de tachymeter-groep
thuis; evenwel het kan niet op een theodoliet worden aan
gebracht. Deze afstandmeter is, evenals de spiegelopstelling,
door de geleide centrering wèl te verwisselen met een theodo
liet, b.v. de nieuwe DKM2-A.
Door zijn gering bereik is de Kern DM 1000 voor kringnet-
metingen met zijden tot 2 km niet geschikt; voor polygoneren
daarentegen wel.
d. Tellurometer MA-100; infrarood; reflectors; bereik 2 km.
De nauwkeurigheid is enkele mm's, waardoor het instru
ment zeer geschikt is voor het verrichten van technische
metingen met een hoge precisie. Er zijn met dit, al lang niet
meer nieuwe, instrument reeds verscheidene metingen uitge
voerd en daaruit is duidelijk gebleken dat de uitspraken van
de fabriek, wat de precisie betreft, beslist niet overdreven zijn.
6. Fotogrammetrische instrumenten
Een paar korte kanttekeningen slechts, omdat verwacht mag
worden, dat het eigenlijke nieuws op fotogrammetrisch ge
bied naar voren zal komen op de tentoonstelling verbonden
aan het a.s. S.l.P.-congres van 23 juli tot 5 augustus 1972
te Ottawa.
Ook de inzending van het reeds bekende instrumentarium
was beperkt, uitgezonderd de expositie van Zeiss-Oberkochen
en een in verhouding tamelijk uitgebreide stand van de
Division Optique (SFOM), onderdeel van de firma S.A.
Engins Matra te Parijs.
Nieuw op het gebied van de terrestrische fotogrammetrie is
de camera P 35 van Wild (64 mm, 6 cm x 9 cm), passend in
het „aanbouwprogramma" van de theodoliet T2.
De firma Hasselblad kwam met een nieuwe meetcamera, de
M.K. 70. Deze camera is ontwikkeld via ervaringen opge
daan met de 500EL-serie, toegepast in de ruimtevaart; foto
grammetrisch advies werd hiervoor ingewonnen bij Prof. B.
Hallert te Stockholm. Het resultaat is een réseau-camera
(53 mmx53 mm), geschikt voor 70-mm-film met drie ver
wisselbare objectieven.
Twee typen objectieven, de Biogon 5,6/60 mm en de Planar
3,5/100 mm hebben o.a. als belangrijke eigenschap een ge
ringe vertekening. De Planar 3,5/100 mm is vast op oneindig
ingesteld. Tot zover de terrestrische instrumenten.
Zeiss-Oberkochen toonde o.a. de Planicart E2, een eenvoudige
versie van de Planimat D2 en als zodanig nauwelijks nieuws
te noemen.
De cameraconstante varieert van 87 tot 210 mm en verder is
o.a. afgezien van mogelijkheden voor numerische uitwerking
en aansluiting aan orthofoto-apparatuur. Volgens Zeiss is
speciaal gedacht aan de kaartschalen 1:5000 en 1:10000.
De prijs zal ongeveer 85000,DM gaan bedragen.
M.b.t. automatische registratie-apparatuur zijn er verbe
terde versies van Zc/.v.s-Oberkochen, zoals de Ecomat 11.
Deze elektronische registratie-eenheid is evenals de EK8 van
Wild uit te breiden met mogelijkheden als registratie van
constante tijd- of wegintervallen t.b.v. de uitwerking van
digitale terreinmodellen.
De meting van deze roostervormige terreinmodellen kan bij
Zeiss ook half of geheel automatisch plaatsvinden; in het
laatste geval in combinatie met het systeem Planimat D2 -
ITEK-correlator.
Ook Matra heeft een nieuw digitaal outputsysteem, evenals
de firma Galileozij het minder uitgebreid en voorlopig als
prototype.
N.a.v. het instrumentarium voor het vervaardigen van ortho-
foto's kan het volgende worden opgemerkt.
ngt 72
De firma Galileo ontwierp de zgn. Orthophoto-Simplex. Dit
prototype bestaande uit orthofoto-apparatuur gecombineerd
met de Stereosimplex II/c is gereedgekomen in september
1970. De Orthophoto-Simplex zal ongeveer $40.000 gaan
kosten.
De orthofoto wordt gevormd uit de centrale gedeelten van
linker- en rechterplaat, waarbij de bijbehorende camera's
van de Stereosimplex om beurten als projectie-camera dienst
doen. Onder de plaathouder van de camera wordt de lichtweg
gesplitst, een gedeelte gaat zoals gebruikelijk naar het waar
nemingssysteem, het andere deel doet dienst voor de ortho-
foto-projectie. Achter de Stereosimplex is de houder voor de
orthofoto (en eventueel de bijbehorende „dropped lines"-
kaart) verticaal geplaatst en deze filmhouder beweegt zich
in verticale richting tijdens het aftasten van het model met
dezelfde snelheid als de y-wagen van de Stereosimplex.
Voor deze houder bevindt zich een sleuf met variabele spleet-
breedte, welke in het brandpunt is geplaatst van een optisch
zoom-systeem, dat zorg draagt voor een vergrotingsfactor
z/f waarmee het gedeelte van de desbetreffende foto wordt
afgebeeld. Dit zoom-systeem is dus gekoppeld met de z-be-
weging van de Stereosimplex.
Tevens kan deze z-informatie worden gebruikt voor het doen
tekenen van de gevolgde profielen. Tegelijkertijd wordt het
voorgaande getekende profiel afgetast met een foto-elek
trische cel en deze informatie wordt teruggebracht naar de
z-beweging van de Stereosimplex, zodat de waarnemer (via
een extra handwiel) slechts behoeft te corrigeren voor het
verschil van de beide profielen.
Hierdoor is o.a. een grotere aftastsneiheid mogelijk; aan de
andere kant kunnen bovengenoemde correcties ook worden
26 januari 1972
Congres over de stadsvernieuwing
Instituut voor Bouwrecht
Nederlands Instituut voor Ruimtelijke Ordening
en Volkshuisvesting
Nederlands Congresgebouw, 's-Gravenhage
28 maart 1972
Statistische Dag 1972
Delft
28 mei-3 juni 1972
International Conference of Surveyors and Annual
Meeting of the Permanent Committee of F.I.G.
Tel Aviv, Israel.
5-14 juni 1972
Tweede Internationale Mijnmeters Congres
Boedapest
23 juli-5 augustus 1972
S.I.P Congres
Ottawa
20 oktober 1972
Algemene Vergadering van de Vereniging voor
Kadaster en Landmeetkunde
15
