ving van de precisie van punten dan de in de HTW
gebruikte d2. De matrix wordt opgesteld met be
hulp van twee parameters, waarvoor in dit geval
is gekozen c0 0 en c, 2.
Met behulp van deze matrix wordt de vereffening
uitgevoerd, waarbij de coördinaten als waarnemin
gen worden beschouwd. Als resultaten van de ver
effening krijgen we weer:
1 de schatting van de variantiefactor van de totale
vereffening a2
2 per waarneming de toetsgrootheid wl
Nu wordt deze iv-grootheid ook berekend voor de
coördinaten van de aansluitingspunten, waardoor
we deze kunnen toetsen.
Na de toetsing van de coördinaten van de aanslui
tingspunten wordt de vereffening nogmaals uitge
voerd, maar nu zonder dat de aansluitingspunten
een kansverdeling hebben. Hierdoor krijgen deze
punten bij de uiteindelijke coördinaatberekening
geen correctie.
Het net Vinkeveen
Het net Vinkeveen is gemeten t.b.v. een paspunts-
bepaling voor de fotogrammetrische hermeting
van het gebied rond de Vinkeveense plassen en voor
de tracé-bepaling van de provinciale weg Hilversum-
Haarlem.
De meting is uitgevoerd met een DKM2 van Kern
voor de richtingsmeting en een geodimeter voor de
afstandsmeting. Het net (zie figuur 1) heeft 67 pun
ten en de interne vereffening, dus zonder gebruik
making van de gegeven punten is uitgevoerd met
89 voorwaarden. Hierbij is voor de richtingsmeting
shaal vector een standaardafwijking van 9 dmgr ingevoerd en
0 5 's 20 voor de lengtemeting een van 1,5 cm. Na deze ver
effening was de schatting van de variantiefactor
o2 1,2 en werden vier waarnemingen verworpen
met een w-waarde van 3,5 (toetswaarde w 3,3).
Het net is echter toch met deze waarnemingen aan
vaard, waarna het werd aangesloten op de punten
SCHAAL NETAANSLUITINGSPUNT
Figuur 1
DETAILSCHETS VAN DE VEELHOEK VAN PUNT 243 NAAR PUNT 27
24 9 2 69 251
253 271 255
Figuur la
116
ngt 72