plans, 50 zelfstandige kaarteringen en 60 bijkaar-
teringen werden vervaardigd. In totaal werden er
circa 23000 punten berekend en gekaarteerd. De 20
projecten die nog in behandeling zijn zullen leiden
tot 16 nieuwe plans, 20 zelfstandige kaarteringen en
50 bijkaarteringen. Men kan hieruit afleiden dat
men redelijk enthousiast is begonnen met de in
voering van het systeem.
De aard van de diverse projecten is nogal uiteen
lopend, zoals blijkt uit de volgende opsomming:
- kadastrale hermetingen
- kleine zelfstandige kaarteringen
- bijkaartering van uitbreidingsplannen en weg-
verbredingen
- bijkaartering of -gravering van nieuwe wegen,
waterlopen en kavelgrenzen op de werkplans 2
t.b.v. de ruilverkaveling
- aanvulling van fotogrammetrische hermetingen
met ontbrekende grenzen.
Ponsdocumenten
Het gebruik van ponsdocumenten wordt in het al
gemeen als een grote vooruitgang beschouwd t.o.v.
mark-scanning-formulieren. Het is gebleken dat het
aantal schrijf- en ponsfouten zeer klein is. Het pons
document is verder veel leesbaarder dan m.s.-
formulieren en dus prettiger te hanteren.
Meetlijnen
De toepassing van meetpunten en snijpunten ter
bepaling van detailpunten, die niet of met grote
moeite polair kunnen worden opgenomen, vindt
veelvuldig plaats.
Er zijn verder nog enkele belangrijke voordelen te
signaleren:
- minder problemen bij de polaire opname
- de mogelijkheid van herkaartering van bepaalde
gedeelten door codering van oude veldwerken
- een vollediger kaartbeeld.
Toch zijn er ook nadelen te noemen, nl.:
- extra codeerwerkzaamheden
- introductie van een extra foutenbron in de vorm
van codeerfouten.
Het is sterk afhankelijk van de aard van het project
in welke mate het gebruik van meetlijnen is aan te
bevelen.
Controlemethoden
Er staan de gebruikers van het systeem verschillende
controlemethoden ter beschikking:
- controle van de oriëntering m.b.v. een tweede
oriëntering
- controle van de dubbelpuntsafstanden
- controle op de sluitfout bij meetpuntenberekening
- controle met eigenmaten
- controle op de collineariteit van punten
- somcontrole bij de codering van de grootte
berekening
- visuele controle van de proefkaartering.
Voor sommige toepassingen volstaat men met de
visuele controle van de proeftekening, doch meestal
worden meerdere van de genoemde controles toe
gepast.
De diverse controles worden in verschillende fasen
van de berekening uitgevoerd, zodat vele fouten al
in een vroeg stadium van de berekening kunnen
worden opgespoord. Daardoor houdt men het pro
ject beter in de hand dan wanneer men alle bereke
ningen en alle controles in één bewerking zou uit
voeren.
F out enp er cent age
Een belangrijk aspect van de toepassing van het
systeem is het foutenpercentage en de fouten-
opsporing. De ervaring tot nu toe leert, dat bij een
aantal projecten het foutenpercentage aan de hoge
kant is. De aard van de gemaakte fouten is zeer
verschillend, de belangrijkste foutenbronnen zijn:
- fouten in de gegeven punten
- fouten in oriënteringspunten bij polaire opname
- meetfouten
- codeer- en interpretatiefouten
- mutatiefouten.
De codeer-, interpretatie- en mutatiefouten zullen
ongetwijfeld afnemen wanneer men enige ervaring
krijgt met het systeem. Het totale foutenpercentage
is echter nu al duidelijk geringer dan bij het vroeger
gebruikte systeem „Tachymetrie".
Het gebruik van het veldwerknummer bij de op
sporing van fouten is een belangrijke vooruitgang.
De foutenopsporing blijft niettemin veel tijd vergen.
De te volgen methodiek bij de opsporing van fouten
is een probleem dat nog nader moet worden bezien.
ngt 74
