de kadastrale gegevens. Men spreekt dan ook van
een rechterlijk vermoeden.
Om een wettelijk vermoeden t.a.v. de grenzen moge
lijk te maken moet er wel een duidelijke overeen
stemming zijn tussen de grens die partijen bedoelen
en de kadastrale grens. Dit kan b.v. wanneer land
meter, notaris en partijen elkaar samen in 't terrein
ontmoeten, wat o.i. best een haalbare kaart is.
Buiten dit zal een goede en nauwgezette opzet en
bijhouding, wat sowieso nodig is, het eventuele
rechterlijke vermoeden toch een wettelijk karakter
geven. Dit geldt b.v. als aan de registratie van sub
jecten niet en van objecten wel een wettelijk ver
moeden gekoppeld is, alsook wanneer voor beiden
een rechterlijk vermoeden geldt.
Tot slot dan nog expliciet 't belangrijkste nadeel van
't negatieve stelsel. De publicatie garandeert niet de
rechtsgeldigheid van 't gepubliceerde doch is hoog
stens één van de voorwaarden voor de rechtsgeldig
heid en de belanghebbenden moeten zelf de akten
onderzoeken om henzelf meer zekerheid te ver
schaffen. Absolute zekerheid krijgen ze nooit, maar
in de praktijk kan 't systeem toch goed functioneren.
Afsluitend kan t.a.v. de behoeftebepaling nog 't vol
gende gezegd worden. De beslissing omtrent de
inhoud van een vastgoedsysteem is een politieke
beslissing waarop de geodeet weinig invloed kan
uitoefenen. Zo is 't ook maar de vraag welke di
mensie een vastgoedsysteem m.b.t. de rechtszeker
heid krijgt. Al met al heeft een vastgoedsysteem
zeker niet de hoogste prioriteit t.o.v. andere ont
wikkelingsprojecten.
4. De huidige landmeetkundige situatie en
vastgoedregistratie
Bij de opzet van het vastgoedsysteem hebben we
eerst bekeken, wat de huidige situatie is op het ge
bied van de landmeetkunde en vastgoedregistratie
in Suriname.
Om te beginnen de drie belangrijkste landmeetkun
dige diensten. Dit zijn de Dienst der Domeinen, het
Centraal Bureau Luchtkartering en de Dienst der
Hogere Geodesie; alle ressorterend onder het
Ministerie van Opbouw. De belangrijkste taak van
de Dienst der Domeinen is de uitgifte (tegenwoor
dig meestal in erfpacht) en registratie van grond.
Een belangrijke taak, want 99% van de grond in
Suriname is domeingrond. Door het ontbreken van
een kadaster is de registratie echter gebrekkig. Het
Centraal Bureau Luchtkartering houdt zich bezig
met het vervaardigen van kaarten d.m.v. lucht-
fotogrammetrie. Het aanwezige kaartmateriaal is
echter niet erg gedetailleerd en daardoor niet ge
schikt voor de opzet van een vastgoedsysteem. De
Dienst der Hogere Geodesie houdt zich bezig met
het instandhouden van het primaire driehoeks- en
waterpasnet en de verdichting van het driehoeks-
net. Dit laatste o.a. ten behoeve van het toekomstig
kadaster.
Bovenstaande diensten kampen met nogal wat
problemen, zoals gebrek aan geld en gebrek aan
geschoold personeel. Doordat de particuliere sector
beter betaalt, verlaten veel landmeters en tekenaars
de diensten. In het verleden zijn er wel opleidingen
gecreëerd, maar hiervoor bestond te weinig animo.
Tussen de diensten is ook te weinig coördinatie.
In 1920 is in Suriname een grondregistratiestelsel
ingevoerd, dat in administratieve zin lijkt op een
Torrensstelsel, maar een negatieve rechtskracht
heeft. De eigenaar krijgt een certificaat, dat alle
gegevens over het perceel bevat en een meetbrief,
die opgemaakt is door de (particuliere) landmeter
en die een landmeetkundige beschrijving van de
grenzen van het perceel bevat. Wanneer men in
Suriname een perceel wil verkopen, stapt men naar
de notaris toe. Deze beveelt, in geval van verkoop
van een gedeeltelijk perceel, een landmeter aan om
het veldwerk te laten maken (meting voor de akte
dus). De notaris maakt hierna een akte op en deze
wordt ingeschreven in de daarvoor bestemde open
bare registers.
De registers, die op 't ogenblik bestaan in Suriname
zijn de volgende: dagregister, overschrijvings-
register, hypotheekregister, register van beslagen,
repertorium (vergelijkbaar met onze kadastrale
legger), naamlijst en een stratenregister. (Verder
kent men in Suriname o.a. een bevolkingsregister
en een huwelijksregister.)
De omschrijving in de akte is door het ontbreken
van een kadaster zeer ingewikkeld en ook is de raad-
6
ngt 78
