Zoals u ziet werd de Wageningse student niet veel
vrije tijd gelaten. Bovendien waren er allerlei stok
ken achter de deur om hem tot grotere spoed aan
te zetten.
Het bestuderen van de geschiedenis heeft geen
zin, als we er geen lering uit trekken voor het
heden en de toekomst. Daarom wil ik graag even
wat aandacht schenken aan het volgende.
We mogen verwachten, dat er binnenkort een wet
aangenomen wordt, die de inschrijvingsduur van
een student aan een instituut voor hoger onder
wijs beperkt. Voorts is na afloop van het eerste
jaar de faculteit of afdeling verplicht de student
een advies te geven over het al of niet voortzetten
van zijn studie. Dit advies kan voor de student
verstrekkende gevolgen hebben voor zijn moge
lijkheden om nog verder universitair onderwijs
te volgen.
U zult zich misschien afvragen: waarom deze on
derbreking van mijn Wageningse verhaal. Wel,
veilig verborgen, althans niet toegankelijk voor
iedereen, worden hier bij onze afdeling twee
cahiers bewaard, waarin de studievoortgangen,
examenresultaten, kortom het gehele studiebeeld
van ongeveer 130 Wageningse studenten (1926-
1931) is opgetekend. Ik heb deze cahiers al meer
dan eens aandachtig bekeken. Schrikt u niet, oud-
Wageningers, ik zal er niets uit verklappen, maar
er moet mij toch iets van 't hart.
Wanneer we deze studieresultaten bekijken, dan
zijn er enkele die buitengewoon goed zijn; rijen
achten en negens (tienen gaven ze in Wageningen
niet zo veel). „Die zullen later wel hoogleraar ge
worden zijn", zeg je dan tot jezelf, en kijk je dan
in de eerste kolom waar de namen staan vermeld,
dan blijkt dat inderdaad zo te zijn.
Maar er zijn ook andere studiebeelden van stu
denten die vooral in het begin van de studie ken
nelijk veel moeite hebben met de wiskunde, of
met de landbouwvakken of met het juridische
deel of vaak eigenlijk met alles. Studenten, die
blijkbaar de grootste moeite hebben om het pro-
paedeutisch examen te halen, gezien de vele ver
lengingen die hen worden toegestaan. Was er toen
een commissie ex art. 24 bis geweest, zoals die
straks, als de wet van Minister Pais wordt aange
nomen, onze eerstejaars gaat adviseren, dan zou
den deze studenten ongetwijfeld de raad gekre
gen hebben de studie te staken. Maar wat kwam
er nu van deze in de aanvang moeizaam stude
rende Wageningers terecht? Haalden ze de eind
streep niet en zo ze dat wel deden, werden het
dan toch maar matige geodeten? Wel nee, de
meesten van hen werden bekwame vakmensen,
die goed met hun personeel konden omgaan en
hun dienst of bureau goed hebben geleid. Ik weet
dat mijn betoog subjectief is en dat het wellicht
aanmatigend is dat ik, en wie ben ik, een oordeel
over hun werk uitspreek maar ik weet zeker dat,
als ik u namen zou noemen, velen het met mij
eens zouden zijn. Daarom zie ik de wet van Pais
met angst tegemoet, ook al is de situatie niet hele
maal vergelijkbaar. Angst, dat we straks studen
ten, die bekwame ingenieurs zouden kunnen wor
den, buiten de deur moeten zetten, omdat ze be
paalde routines niet tijdig kunnen ontwikkelen.
Van de leerstof die in Wageningen werd gedo
ceerd, werden uitstekende dictaten gemaakt, deels
door de studenten zelf. Zij werkten hun college
aantekeningen in het net uit en vermenigvuldig
den deze met een hectografeermachine. Ik ben in
het bezit van een bijna complete verzameling van
deze dictaten. Bij het doorbladeren valt het mij
altijd weer op dat de studenten uitstekend Neder
lands schreven.
In de loop der jaren werden in het studieprogram
ma wijzigingen aangebracht. De ontwikkeling van
de landmeetkunde werd op de voet gevolgd. Zo
gaf de heer Van Riel reeds vroeg in de twintiger
jaren een college luchtfotogrammetrie. De heer
Van Riel stierf in 1931. In zijn plaats werd nu
Tienstra benoemd.
De opleiding te Wageningen heeft eigenlijk vanaf
het begin geen rustig moment gekend. Het bleef
rond haar bestaan rommelen en de beraadsla
gingen over verplaatsing naar Delft bleven voort
duren. Ondanks het feit dat een commissie onder
voorzitterschap van de Delftse Prof. Heuvelink
tot de conclusie kwam, dat de opleiding in Wa
geningen moest blijven werd de cursus in 1935
ngt 79
133
