104
Het laat zich begrijpendat een zoodanig ingericht kadaster
dien naam niet verdiende, 'te minder, wanneer men in aan
merking neemt, dat daarop geen technisch toezicht hoegenaamd
werd uitgeoefend. De toestand was dan ook, en is in ver
schillende residentiën nog, allerellendigst.
Van de steden en nederzettingen, waar gronden met rechts
titels waren uitgegeven, bestonden in 'tgeheel geen kaarten,
waarop die perceelen in betrekkelijke ligging tot elkander
voorkwamen, öf, deze waren onvolledig, hoogst gebrekkig en
onjuist. Hetzelfde geldt voor de bijhouding der kaarten en
verpondings-kohierenzoodat het kadaster weinig of niets
bijdroeg tot de rechtszekerheid van den eigendom of tot ver
zekering der grenzen; zelfs was het te verward, om als een
voldoende basis te dienen voor de heffing der verponding.
Voor den eigendom moest een zoo uiterst gebrekkige ver
zekering van de identiteit én der grenzen onderschatting en
weinig crediet ten gevolge hebben.
Geen wonder, dat de Regeering meer en meer de aandacht
vestigde op verbetering in den verwarden toestand dezer
gewichtige aangelegenheid, totdat het bestuur bij Staatsblad
1874 No. 37 het begin eener hervorming van het kadaster
afkondigde.
Alvorens tot een beschrijving van het gereorganiseerde kadaster
over te gaan, moet worden gewag gemaakt van een daaraan
nauw verwantenthans daarmede vereenigden diensttak
namelijk: de kadastraal-statistische opneming.
Sedert het jaar 1818 werd een belasting geheven van de
inlandsche landbouwende bevolking onder den naam van «land
rente." Hieronder verstaat men niet een eigenlijke grondbe
lasting, maar een opbrengst, geheven van het product van
den landbouw.
Reeds in de overwegingen van het besluit, waarbij de land
rente werd ingevoerd 'Staatsblad 1818 No. 14"), erkende de
Regeering, dat het volslagen gebrek aan kennis van de ware
uitgestrektheid, gesteldheid en vruchtbaarheid der velden in
