4 (ingewreven met drukinkt), zoodat het afdrukken slechts langzaam vordert. Doch de afdruk geeft alle lijnen getrouw weer tot in de fijnste nuances, de juistheid en zuiverheid van het beeld hangt dus hoofdzakelijk van de vaardigheid des graveurs af. Het graveeren uit de hand eischt bovendien veel tijd. Om in korten tijd een groot aantal afdrukken te kunnen maken, vervaardigt men een beeld op steen en relief. Daartoe wordt de teekening in vetten inkt direct op steen of met autographischen inkt op daartoe be reid (gestijfseld) papier geteekend, of wel, eerst een gra vuresteen vervaardigd en daarvan een of meer over drukken in overdrukinkt op dito papier genomen en op den ongegomden steen overgedrukt. De steen neemt den vetten inkt aan en na de stijfsel te hebben weggewasschen, wordt de oppervlakte van den steen, die geen inkt heeft aangenomen door behandeling van zuur een weinig weggeëtst en tevens door gom onvatbaar voor inkt gemaakt. De reliefsteen kan met een inktrol gezwart en in de snelpers afgedrukt worden, doch de afdrukken zijn niet zoo zuiver als van een in gravure bewerkten steen. Het drukken van kleuren op steen had vroeger groote bezwaren. Wenschte men vlakke of uitvloeiende kleu ren, dan was niet alleen voor elke kleur, doch ook voor iedere tint een afzonderlijke steen noodig, wat, be halve kostbaar en tijdroovend, nog gebrekkig was, daar ook na veel zorg de verschillende kleuren en tinten op al de afdrukken dikwijls niet juist in elkander pasten. Vandaar, dat men vroeger de kaarten bij voorkeur in zwart drukte en den aard van het terrein door arcee ringen en topographische teekens aanduidde.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1886 | | pagina 12