200
hem, die langen tijd zich stil heeft gehouden, zou in
bescherming nemen boven dat van hem die handelend,
werkzaam, op zijn zaken passend is opgetreden. Wel
zal dus noodig zijn dat van deze stelling het bewijs
geleverd worde; doch in de brochure vind ik op bl. 37
alleen dat het volk rijp is voor de invoering der positieve
specialiteit en dat wel, omdat het een feit is, dat het
grootste getal grenskwestiën door het kadastrale plan
beslecht worden. Doch de schrijver had zelf, iets vroeger,
de reden daarvan in deze woorden aangegeven ..Rech
terlijke beslissingen kosten veel geld, somtijds meer dan
de betwiste grond waard is. Is het dan wonder dat de
eigenaars liever een dading aangaan en de zaak beslech
ten door de kadastrale grens als eigendomsgrens aan te
nemen Is het wonder dat velen met een onbeperkt
vertrouwen op eene kaart, naar welke de titels hen
verwijzen, de door een landmeter uitgebakende grens
als de onbetwistbaar juiste beschouwen"? Neen, ik erken
het, dit alles is geen wonder. Maar dit alles bewijst
slechts dat men liever geen kostbaar proces aangaat
voor een kleinigheid, het bewijst tevens, dat men, als
de grenzen anders niet zijn aan te wijzen, wel zijn toe
vlucht moet nemen tot het eenig mogelijke, het kadas
trale plan.
Maar bewijst het ook dat het volk aan een bezit
sedert jaren, misschien door opvolgende eigenaars, in
het geheel geen rechtskracht ten aanzien van de eigen-
domsverkrijging, wil toegekend zien Ik ben zoo vrij
het te blijven betwijfelen.
We moeten bovendien niet vergeten, dat, als we hier
spreken over het volk dat bij beslissing over grenskwesties
