202
de eenige wijze om de bewegelijkheid der grenzen in
praktijk absoluut te kunnen keeren, is enz. De praktijk
is hier immers niets anders dan de feitelijke toestand.
Welnu al kunnen de grenzen ook met neg zooveel
juistheid teruggevonden wordenusurpatie, grensveran-
dering door welke oorzaak dan ook blijft altijd tot de
mogelijkheden behooren, ja zelfs tot hetgeen men schier
dagelijks ziet gebeuren. En als nu de werkelijke eige
naar maar in zoodanige usurpatie, in de grensverande-
ring, die hem benadeelt, berust, dan zal ook bij een
rechtsgeldig kadaster met de absolute kracht dien de
heer Boer daaraan wenscht toegekend te zien, ja, de
eigendom wel niet overgaan, maar de bezitsgrens toch
niet in overeenstemming zijn met de eigendomsgrens.
De bezitsgrens zal dan in voortdurende beweging blijven
en de eigendomsgrens zal die beweging niet kunnen volgen.
En, bij de verwezenlijking van het ideaal des heeren
Boer, zal dit nog meer het geval zijn dan anders.
De bevestiging van deze bewering vind ik in deze
woorden op bl. 47 der brochure: »Geeft het kadaster
volledig bewijs, dan zal het na verloop van geruimen
tijd, als alle zichtbare scheidingen op het terrein ver
dwenen, of in meerdere of mindere mate verschoven zijn,
de eenige vraagbaak worden voor alle grensconstateeringen.
*De eigenaars die hunne rechten door het kadaster
verzekerd wetenhouden de zichtbare afscheidingen
slechts in stand, voor zoover dit voor afsluiting, bebou
wing, beweiding enz. nuttig kan zijn. Wanneer bizondere
doeleinden de plaatsing van afscheidingen op eenigen
afstand der eigendomsgrens aanbevelen, dan bestaat
hiertegen geen bezwaar hoegenaamd, aangezien het ver-
