ONZE VEREENIGING.
Zoo is dan eindelijk de strijd uitgestreden die de
leden onzer vereeniging reeds van de oprichting af
verdeeld hield, en de gemoederen in de vergadering
van 8 November jl. zoozeer beheerschte, dat eene
breuk of opheffing der vereeniging er bijna het gevolg
van was geweest. Hoe verward de discussiën, hoe be
sluiteloos die vergadering ten slotte mogen geweest zijn,
toch kunnen wij niet nalaten op te komen tegen de
qualificatie van den verslaggever van eenige dagbladen,
die haar een Poolschen landdag noemde. Het bestuur
heeft haar tot het einde toe geleid en aan die leiding
heeft ieder zich voortdurend onderworpenterwijl
niemand zich kwetsende uitdrukkingen of storende in
terrupties veroorloofde.
De in die vergadering sterk vertegenwoordigde partij,
die van de vereeniging een dier zelfzuchtige „bonden"
wilde makenwelke in de eerste plaats trachten
het eigenbelang der leden te behartigen deinsde
er voor terug als bestuur op te treden. Was zij be
vreesd, in de vereeniging bij slechts eene kleine min
derheid steun te zullen vindendan heeft zij blijk
gegeven van zelfkenniszooals de dezer dagen gehou
den schriftelijke stemmingen (zie blz. 233) overtuigend
aantoonenWij twijfelen niet aan hare goede trouw en
